Reinald van Dassel

In dit artikel gaan we het onderwerp Reinald van Dassel behandelen vanuit een analytisch en kritisch perspectief, met als doel een constructief debat op gang te brengen rond dit onderwerp dat vandaag de dag zo relevant is. We zullen ons verdiepen in de verschillende aspecten ervan, de impact ervan op de samenleving, de historische implicaties en de projectie ervan in de toekomst onderzoeken. Door middel van een gedetailleerde en rigoureuze analyse proberen we een alomvattend en evenwichtig beeld van Reinald van Dassel te bieden, met als doel de kennis te verrijken en diepgaande reflectie over dit uiterst belangrijke onderwerp aan te moedigen.

Reinald van Dassel (rond 1120 - in de buurt van Rome, 14 augustus 1167) was van 1159 tot en met 1167 aartsbisschop van Keulen en aartskanselier van Italië. Hij zou op 29 mei 1167 voor keizer Frederik I Barbarossa samen met aartsbisschop Christiaan van Mainz een overwinning behalen in de slag bij Tusculum. Toen er echter een malaria epidemie uitbrak in het leger, was hij een van de slachtoffers van de ziekte. Hij werd als aartsbisschop voorafgegaan door Frederik II van Berg en opgevolgd door Filips I van Heinsberg.

Zijn belangrijkste erfenis is het overbrengen van de relikwieën van de Drie Koningen naar de Dom van Keulen in 1164. Dit betekende een enorme toevloed van bedevaartgangers naar Keulen, vooral na het gereedkomen van het vergulde Driekoningenschrijn door Nicolaas van Verdun, wat van grote invloed was op de stedelijke economie.

Voorganger: Frederik II van Berg

Aartsbisschop van Keulen 1159-1167

Opvolger: Filips I van Heinsberg