In de wereld van vandaag is Ronde van Frankrijk 1928 een onderwerp dat nog steeds belangstelling en debat genereert. Door de jaren heen is Ronde van Frankrijk 1928 het onderwerp geweest van studie en onderzoek, wat heeft geleid tot een grotere kennis en begrip van de verschillende aspecten ervan. Of het nu op wetenschappelijk, sociaal, economisch of cultureel gebied is, Ronde van Frankrijk 1928 heeft bewezen een aanzienlijke impact te hebben op de samenleving en het leven van mensen. In dit artikel zullen we de verschillende dimensies van Ronde van Frankrijk 1928 diepgaand onderzoeken, waarbij we het belang ervan en de mogelijke implicaties voor de toekomst analyseren.
Route van de Ronde van Frankrijk 1928 met start en finish in Parijs. | ||
Eindklassement | ||
---|---|---|
Algemeen klassement | Nicolas Frantz | 192u 48' 58" |
Tweede | André Leducq | + 50' 07" |
Derde | Maurice De Waele | + 56' 16" |
Vierde | Jan Mertens | + 1h 10' 11" |
Vijfde | Julien Vervaecke | + 1h 53' 32" |
Zesde | Antonin Magne | + 2h 14' 02" |
Zevende | Victor Fontan | + 5h 07' 47" |
Achtste | Marcel Bidot | + 5h 18' 28" |
Negende | Marcel Huot | + 5h 37' 33" |
Tiende | Pierre Magne | + 5h 41' 20" |
Rode Lantaarn | Edouard Persin (41e) | + 26h 56' 19" |
Ploegenklassement | Alcyon | - |
Tweede | ? | - |
Derde | ? | - |
De 22e editie van de Ronde van Frankrijk ging van start op 17 juni 1928 in Parijs en eindigde op 15 juli eveneens in Parijs. Er stonden 86 renners verdeeld over 17 ploegen aan de start. Naast merkenploegen met 4 tot 10 renners per ploeg waren er regionale ploegen van 4 of 5 renners (Alsace-Lorraine, Champagne, Normandie, Haute-Bretagne, Sud-Est, Île-de-France, Nord, Midi, en Côte d'Azur). Voor de eerste maal nam een Engelstalige ploeg deel, de ploeg Ravat-Wonder-Dunlop bestaande uit de Australische renners Hubert Opperman, Perry Osborne, Ernest Bainbridge en de Nieuw-Zeelander Harry Watson. Opperman was de beste van het viertal; hij werd achttiende in de eindstand op meer dan acht en een half uur van de eindwinnaar. Daarnaast stonden er nog 76 individuelen (touristes-routiers) aan de start. In de ritten die als ploegentijdrit werden afgelegd, startten de regionale ploegen enerzijds en de touristes-routiers anderzijds in groep.
Al in de eerste etappe pakte de winnaar van het voorgaande jaar, Nicolas Frantz, de gele trui. Noch de vlakke etappes, die per ploeg werden gereden, noch de bergetappes leverden hem veel problemen op. In de 19e etappe echter brak hij zijn voor- en achtervork. Op de fiets van een toeschouwer (geen racefiets, maar een simpele damesfiets), en met behulp van zijn sterke Alcyonploeg, wist hij het verlies tot 28 minuten te beperken, waarmee hij de gele trui wist te behouden. Hij was de enige die een gehele Tour de gele trui droeg (Maurice Garin (1903), Ottavio Bottecchia (1924) en Romain Maes (1935) waren weliswaar ook van begin tot einde klassementsleider, maar Frantz was de enige die dat als winnaar van het voorgaande jaar deed).
In totaal namen er 26 Belgen en 0 Nederlanders deel aan de Tour van 1928.
In de 1e tot en met de 9e en de 16e tot en met de 21e etappe startten de ploegen afzonderlijk met 10 of 15 minuten tussen elke start. De touristes-routiers startten steeds het laatst.
(De afstanden per etappe zijn die gepubliceerd in het organiserende blad L'Auto van 17 juni 1928)
Bronnen, noten en/of referenties
|