In dit artikel over Schaar (gereedschap) gaan we dieper in op een onderwerp dat in de loop van de tijd de interesse van veel mensen heeft gewekt. Schaar (gereedschap) is een onderwerp dat onderwerp is geweest van debat, onderzoek en reflectie, en het is essentieel om de impact ervan op onze samenleving te begrijpen. Door de jaren heen heeft Schaar (gereedschap) verschillende meningen en standpunten naar voren gebracht, waardoor een rijke uitwisseling van ideeën en perspectieven ontstond. In dit artikel zullen we de verschillende aspecten met betrekking tot Schaar (gereedschap) verkennen, van de oorsprong tot de relevantie ervan vandaag de dag. We hopen dat deze lezing verrijkend is en ons in staat stelt onze kennis over Schaar (gereedschap) uit te breiden.
Een schaar is een stuk gereedschap dat kan worden gebruikt om allerlei zaken door te knippen of af te knippen. Het knippen is een niet-verspanende bewerking.
De knipbeweging gebeurt door twee vrij scherpe en onbuigzame metalen bladen (messen) langs elkaar te schuiven, waar het te knippen voorwerp tussen komt. Materiaalkundig gezien wordt bij knippen gebruikgemaakt van een schuifspanning die plaatselijk zo groot gemaakt wordt dat de te knippen delen van elkaar afschuiven.
Scharen worden meestal gebruikt voor het knippen van allerlei dunne materialen, zoals papier, karton, folie, blik, textiel, touw en draad. Een huishoudschaar heeft meestal een handvat met twee ogen een voor de duim en de andere voor een of enkele vingers, en een scharnierpunt met een schroef. Sommige scharen hebben net zoals een tang een lang handvat, zodat een hefboom ontstaat waarmee veel kracht kan worden gezet. Voor industrieel gebruik zijn er grote, mechanisch aangedreven scharen.
De meeste scharen zijn voor rechtshandig gebruik gemaakt. Wanneer met de rechterhand kracht wordt gezet, worden de bladen zijwaarts tegen elkaar aangedrukt. Linkshandigen drukken de bladen uit elkaar waardoor deze minder goed werkt. Voor linkshandigen zijn speciale scharen te koop.
De Egyptenaren vonden de schaar uit in 1500 v.Chr. De eerste scharen in het Midden-Oosten dateren uit 1000 tot 2000 jaar v.Chr.
In Europa is de schaar als werktuig om textiel en leer mee te snijden rond 500 v.Chr. ontstaan en werd door de Romeinen veel gebruikt. Romeinse scharen zijn van brons of smeedijzer en hebben geen scharnierpunt, maar een verende verbinding aan het uiteinde. De vorm van de schaar zoals wij die kennen, is pas in de Middeleeuwen ontstaan.
Verschillende types scharen zijn:
Sommige typen tangen worden ook gebruikt om te knippen (kniptang), maar die hebben een ander principe; zij knijpen eerder het voorwerp door, dan dat ze echt knippen met langs elkaar glijdende messen. Zo is er bijvoorbeeld de betonschaar, om betonijzer door te knippen. Deze wordt ook gebruikt om fietsen te stelen, want de meeste fietssloten kunnen er ook mee worden doorgeknipt.
Een gewone, niet-roestende schaar vergt geen onderhoud, behalve het af en toe aandraaien van de schroef in het scharnierpunt. Als een schaar bot wordt, wil het knippen van schuurpapier nog weleens helpen.
In de iconografie is een schaar het attribuut van Atropos, een van de drie schikgodinnen en ook van de Heilige Agatha, wier borsten werden afgesneden.
Een schaar is ook een onderdeel van de stoomschuifbediening van een stoomlocomotief, bijvoorbeeld de schaar van Stephenson. Dankzij de schaar kan een locomotief voor- en achteruitrijden. Met het knipinstrument heeft dit niets te maken.