In dit artikel zullen we het onderwerp Schouw (toezicht) vanuit verschillende invalshoeken onderzoeken. We analyseren de impact ervan op de huidige samenleving, evenals de historische relevantie ervan. We zullen ook de verschillende perspectieven onderzoeken die rond Schouw (toezicht) bestaan, van meningen van deskundigen tot persoonlijke ervaringen. Door middel van deze analyse zullen we proberen een alomvattend beeld te geven van Schouw (toezicht) en de invloed ervan op verschillende aspecten van het dagelijks leven. Daarnaast zullen we mogelijke oplossingen of benaderingen onderzoeken om de uitdagingen met betrekking tot Schouw (toezicht) aan te pakken. We hopen dat dit artikel interessant zal zijn voor diegenen die hun kennis over Schouw (toezicht) en de implicaties ervan in de hedendaagse samenleving willen verdiepen.
De schouw is het toezicht op waterstaatswerken als watergangen en waterkeringen. De schouw wordt in de regel uitgevoerd door het waterschap.
De schouw is meestal een visuele inspectie; men bekijkt of de sloot schoon genoeg is, de kade geen scheuringen vertoont enz. Schouw kan echter ook met behulp van instrumenten worden gedaan.
Aan de schouw zijn juridische gevolgen verbonden. Wordt er bijvoorbeeld geconstateerd dat een sloot onvoldoende geschoond is, dan volgt in de regel een brief waarin de onderhoudsplichtige (in de meeste gevallen de eigenaar) wordt gesommeerd de sloot in schouwbare staat te brengen (dus schoon te maken). Schouw is dus meer dan een inspectie.
Veel waterlopen zijn voorzien van schouwpaden die door de waterschappen meer en meer toegankelijk worden gemaakt voor wandelaars.
In het verleden schouwden de bestuurders van het waterschap, de bestuurlijke schouw. Tegenwoordig vindt bijna overal ambtelijke schouw plaats.
Het woord schouw komt van schouwen, toekijken, toezien. Ook het woord schouwburg is hierop gebaseerd.