In dit artikel willen we dieper ingaan op het onderwerp Semele (mythologie) en alle dimensies ervan verkennen. Semele (mythologie) is door de geschiedenis heen een onderwerp van constante belangstelling geweest, met meerdere benaderingen en analyses uit verschillende disciplines. Vanaf het begin tot nu heeft Semele (mythologie) een cruciale rol gespeeld in het leven van mensen en de ontwikkeling van de samenleving. In dit artikel willen we Semele (mythologie) vanuit verschillende perspectieven onderzoeken, waarbij we de impact ervan op cultuur, politiek, wetenschap, kunst en het dagelijks leven analyseren. We hopen dat dit artikel dient als een uitgebreide gids om het belang en de relevantie van Semele (mythologie) in de moderne wereld te begrijpen.
Semele (Oudgrieks: Σεμέλη, Semélê) was de moeder van Dionysos en onder de naam Thyone (Θυώνη, Thyônê) een godin van de aarde (na door haar zoon te zijn opgenomen onder de Olympische goden). In de oudere Thracisch-Frygische mythologie was zij waarschijnlijk de aardgodin Zemelô.
Zij was de dochter van Kadmos, de koning van Thebe, en Harmonia en dus de zuster van Ino, Agaue en Autonoë en van Polydoros.
Zij werd door Zeus bemind en deze verwekte bij haar Dionysos. IJverzucht bewoog zijn echtgenote Hera ertoe, om tot Semele te gaan onder de gedaante van haar voedster Beroë en haar over te halen om van Zeus te vragen, dat hij haar zou bezoeken in dezelfde gedaante, waarin hij gewoon was tot Hera te komen. Toen Zeus plechtig had beloofd, dat hij het verzoek dat Semele hem zou doen, niet zou afslaan, kwam hij in volle majesteit op zijn wagen onder bliksem en donder, en Semele werd door zijn gloed gedood. Het kind dat zij binnen afzienbare tijd ter wereld zou brengen, werd echter door Zeus gered, die het in zijn dij opnam en daar bewaarde, totdat de tijd van zijn geboorte zou zijn gekomen.
Een andere mythe verhaalt, dat zij ook Aktaion had bemind, en dat Artemis deze door zijn eigen honden liet verscheuren, opdat Semele niet met hem zou huwen.
Te Brasiai in het landschap Lakonië verhaalde men dat Kadmos haar, nadat zij Dionysos ter wereld had gebracht, tot straf met haar kind in een kist had opgesloten en deze in zee had geworpen. De kist was in Brasiai komen aandrijven. Semele was reeds gestorven en zij werd door de inwoners begraven. Dionysos echter leefde nog en werd bij hen opgenomen en opgevoed.
Na haar dood werd zij door haar zoon uit de onderwereld naar de Olympos gevoerd onder de naam van Thyone. Te Thebe stond haar beeld en meende men haar graf te kunnen aanwijzen.
Semele was tevens de naam van een tragedie van Aischylos, waarvan slechts enkele fragmenten zijn bewaard gebleven.
Verschillende componisten gebruikten het verhaal van Semele voor een opera: