Sering

In dit artikel zullen we het onderwerp Sering diepgaand onderzoeken, waarbij we de vele facetten, impact en relevantie ervan in de huidige samenleving bespreken. Vanaf de oorsprong tot de evolutie ervan in de loop van de tijd zullen we ons verdiepen in de uitputtende analyse van Sering, waarbij we historische, culturele, sociale en economische aspecten ontrafelen die hebben bijgedragen aan het vormgeven van de betekenis en reikwijdte ervan vandaag de dag. Door middel van onderzoek, studies en meningen van experts in het veld zullen we proberen licht te werpen op de meest pertinente vragen met betrekking tot Sering, om zo een alomvattende visie te bieden die de kennis en het begrip van dit onderwerp van onbetwistbare relevantie verrijkt.

Sering
Sering
Taxonomische indeling
Rijk:Plantae (Planten)
Stam:Embryophyta (Landplanten)
Klasse:Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:Bedektzadigen
Clade:'nieuwe' Tweezaadlobbigen
Clade:Lamiiden
Orde:Lamiales
Familie:Oleaceae (Olijffamilie)
Geslacht:Syringa
Soort
Syringa vulgaris
L. (1753)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Sering op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie

De sering (Syringa vulgaris) is een plant uit de olijffamilie (Oleaceae). Het is een kleine boom of struik die vooral bekend is vanwege de aantrekkelijke, zoet geurende bloemen.

Voorkomen

De sering komt oorspronkelijk uit Zuidoost-Europa. Met name komt de plant in het wild voor op rotsachtige heuvelhellingen op de Balkan. Op veel plaatsen is de soort ingeburgerd. In tuinen komen allerlei gekweekte rassen voor met bloemkleuren die variëren van wit tot donkerpaars. Veel van deze cultivars (onder andere door de Franse kweker Victor Lemoine geïntroduceerd) hebben dubbele bloemen.

Kenmerken

De gewone sering heeft lichtgroene, gladde en onbehaarde bladeren in de vorm van een hart. In de herfst vallen de bladeren af. De bloeitijd is in april en mei. De bloemen zijn buis- of trechtervormig en meestal lichtpaars van kleur, maar soms ook wit. De bloemen zitten bij elkaar in grote, welriekende pluimen. Er is een gladde doosvrucht.

Normaal gesproken bereikt de plant een hoogte van 3-4 m, maar er zijn ook exemplaren bekend van wel 7 m hoog.

Sering levert fraai en hard hout, met een fijne structuur. Het kernhout heeft de kleur van de bloem en steekt af tegen het blanke spint. Het verse hout is net als de bloem, zeer aangenaam van geur.

Externe link

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Syringa vulgaris op Wikimedia Commons.