Sextus Afranius Burrus

In dit artikel gaan we Sextus Afranius Burrus en de impact ervan op de hedendaagse samenleving onderzoeken. Sextus Afranius Burrus is een onderwerp dat de laatste tijd grote belangstelling heeft gewekt, omdat de invloed ervan zich uitstrekt tot verschillende gebieden van het dagelijks leven. Sinds zijn verschijning heeft Sextus Afranius Burrus aanleiding gegeven tot debat en reflectie in verschillende sectoren, wat heeft geleid tot een diepgaande analyse van de implicaties ervan. In die zin is het interessant om meer te weten over Sextus Afranius Burrus en hoe het zich in de loop van de tijd heeft ontwikkeld, evenals de relevantie ervan in de huidige context. Daarom zullen we in de volgende paar regels dieper ingaan op de vele facetten van Sextus Afranius Burrus en zijn rol in de hedendaagse samenleving.

Sextus Afranius Burrus (Gallia Narbonensis, Vasio het huidige Vaison-la-Romaine, 1 n.Chr. - Rome, 62 n.Chr.), prefect van de pretoriaanse garde, was in de eerste jaren van het bewind van de Romeinse keizer, Nero, vanaf 50 n.Chr, samen met Seneca een belangrijk en machtig adviseur van deze Romeinse keizer.

Burrus stamde waarschijnlijk uit Vasio Vocontiorum (het huidige Vaison la Romaine) in de provincie Gallia Narbonensis in wat nu Zuid-Frankrijk is. Daar was zijn familie waarschijnlijk sinds de 1e eeuw voor Christus gevestigd. Waarschijnlijk was hun onder Pompeius het Romeinse burgerrecht verleend.

Hij had de financiën beheerd van Livia, Tiberius en Claudius en gold als trouw en onomkoopbaar. Zijn hand was gehandicapt. In 51 n.Chr. werd hij door Agrippina de Jongere tot prefect gekozen om de positie van haar zoon Nero als keizer na de dood van Claudius te verzekeren. Gedurende de eerste acht jaar van Nero's heerschappij over het Romeinse Rijk voerde hij samen met Nero's vroegere leermeester Seneca een stabiel bewind. Hij berustte in 59 n.Chr. in Nero's moord op diens moeder, Agrippina de Jongere, maar verloor in deze jaren hoe dan ook zijn invloed op Nero. Hij stierf in 62, naar sommigen beweren als gevolg van vergiftiging.

Het Romeinse cognomen "Burrus" is de Latijnse versie van de naam Pyrrhus, koning van Epirus.

Voetnoten

  1. Gerhard Waldherr, Nero, Regensburg 2005, blz. 55