Sint-Hubertuskerk (Runkst)
Sint-Hubertuskerk (Runkst) is een onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van miljoenen mensen over de hele wereld. Sinds zijn verschijning op het publieke toneel heeft het tot eindeloos debat geleid en een groeiende belangstelling voor verschillende disciplines aangewakkerd. Dit fenomeen is het onderwerp van onderzoek geweest door academici, heeft kunstenaars geïnspireerd en heeft de conventies in de betreffende sector uitgedaagd. Terwijl Sint-Hubertuskerk (Runkst) de krantenkoppen blijft halen en controverses blijft genereren, is het belangrijk om de impact ervan op de hedendaagse samenleving te analyseren en te begrijpen in welke mate het de manier waarop we denken en handelen heeft gevormd. In dit artikel zullen we Sint-Hubertuskerk (Runkst) nader onderzoeken en de invloed ervan op verschillende aspecten van ons dagelijks leven onderzoeken.
De Sint-Hubertuskerk is de oudste parochiekerk van Runkst, gelegen aan de Pastoor Van Dijckstraat.
In 1912 werd de Sint-Hubertusparochie opgericht en in 1913 werd met de bouw van de kerk begonnen. Ten gevolge van de Eerste Wereldoorlog duurde het nog tot 1921 voor de kerk in gebruik kon worden genomen. Pas in 1928 werd de kerk officieel ingezegend.
Het is een driebeukige bakstenen kruisbasiliek in neogotische stijl. Ter versiering zijn bakstenen banden aangebracht. Het koor wordt geflankeerd door een achtkantig torentje op vierkante onderbouw. Naast deze toren bevindt zich een achtkantig traptorentje dat tot halve hoogte reikt. Beide zijn gedekt door een achtkante naaldspits.
In 1952-1953 werden door Paule Nolens in het koor schilderingen aangebracht die het leven van Sint-Hubertus voorstellen. De glas-in-loodramen uit 1952 zijn van Roger Daniëls. Het roosvenster in de westgevel, aangebracht in 1950, werd ontworpen door Kiegen.
| Bronnen, noten en/of referenties |