Stride

In de wereld van vandaag is Stride een onderwerp van grote relevantie en interesse voor een breed spectrum van de samenleving. Naarmate de tijd verstreek, is Stride steeds belangrijker geworden op verschillende terreinen, van de politiek tot de populaire cultuur. In dit artikel zullen we de impact en relevantie van Stride grondig onderzoeken, waarbij we de implicaties ervan in het dagelijks leven, de evolutie ervan door de jaren heen en de invloed ervan op verschillende studiegebieden analyseren. Vanaf het begin tot het heden is Stride het onderwerp geweest van debat en reflectie, en het is van cruciaal belang om het belang ervan in de huidige context te begrijpen. Daarom is het essentieel om je in deze analyse te verdiepen om dit onderwerp, dat vandaag de dag zo relevant is, volledig te begrijpen.

De stride-pianostijl, meestal afgekort tot stride, is een stijl van spelen die rond 1920 ontwikkeld is vanuit de ragtime. Prominente stride-pianisten uit die tijd zijn James P. Johnson, Willie "The Lion" Smith en Fats Waller.

Stride kenmerkt zich door op de piano met de linkerhand te springen van een enkele basnoot naar een akkoord, dat een octaaf hoger ligt, stride is stap of sprong. Stride wordt in een hoog tempo gespeeld, de rechterhand kan - in tegenstelling tot de ragtime - op de melodie improviseren, wat een belangrijke stap was in de ontwikkeling van ragtime naar jazz.

De drie belangrijkste verschillen tussen ragtime en stride zijn:

  • stride-spelers speelden niet van bladmuziek, maar speelden de popliedjes van hun tijd
  • er werd geïmproviseerd
  • stride-pianisten speelden sneller en met veel meer drive dan de ontspannen spelers van de ragtime

James P. Johnson (1891–1955) wordt beschouwd als de ‘vader van de stride-piano’. Bekende pianostukken van hem zijn "Charleston" (1923) en "Carolina Shout" en "Carolina Balmoral".

Fats Waller (1904-1943), die pianolessen gevolgd had bij James P. Johnson, maakte het genre in de jaren 1930 en 1940 echt populair. Zijn compositie "Ain't Misbehavin'" uit 1929 werd een jazzstandard.