In dit artikel zullen we de fascinerende wereld van Sui iuris verkennen. Door de geschiedenis heen heeft Sui iuris een cruciale rol gespeeld op verschillende terreinen, van wetenschap tot populaire cultuur. Naarmate we dieper op dit onderwerp ingaan, zullen we de oorsprong, impact en evolutie ervan in de loop van de tijd analyseren. Vanaf het begin tot nu is Sui iuris de aandacht blijven trekken van mensen van alle leeftijden en interesses, wat de relevantie en betekenis ervan in de moderne samenleving aantoont. Via dit artikel zullen we ontdekken wat Sui iuris zo speciaal en het bestuderen waard maakt. Maak je klaar om te beginnen aan een ontdekkingsreis en kennis over Sui iuris!
Sui iuris of sui juris is een Latijnse uitdrukking die letterlijk van eigen recht zijn betekent, dus zelfstandig bepaalde rechtshandelingen kunnen stellen, een rechtspersoon zijn. In het oude Rome werd ze gebruikt voor iemand die niet onderworpen was aan de potestas van een ander, in het bijzonder voor wie niet aan de patria potestas (vaderlijke macht) was onderworpen. Het omgekeerde is alieni iuris.
In een Romeinse familie was alléén de pater familias (de vader van de familie) sui iuris: zolang de pater familias leefde, waren zijn kinderen alieni iuris: onderworpen aan zijn gezag. Door emancipatio kon een vader ervoor zorgen dat zijn zoon al eerder sui iuris was.
Tegenwoordig wordt het gebruikt in de betekenis van zelfstandig, onafhankelijk.
In de Katholieke Kerk worden sommige missiegebieden aangeduid als missiegebieden sui iuris. Zo telt de Katholieke Kerk in 2008 negen van dergelijke gebieden:
Ook de oosters-katholieke kerken worden aangeduid als Kerken sui iuris.