In de wereld van vandaag is Tonia een onderwerp geworden dat van groot belang is voor een breed spectrum van mensen. Van ondernemers en professionals tot academici en vrijetijdsliefhebbers: Tonia heeft de aandacht getrokken van miljoenen mensen over de hele wereld. Of het nu vanwege de sociale impact, de historische relevantie of het belang ervan in de moderne wereld is, Tonia is een onderwerp dat het verdient om diepgaand onderzocht te worden. In dit artikel zullen we dieper ingaan op de verschillende aspecten van Tonia, waarbij we de betekenis ervan, de evolutie ervan in de loop van de tijd en de invloed ervan op verschillende gebieden van de samenleving analyseren.
Tonia | ||||
---|---|---|---|---|
Tonia op een foto uit 1968
| ||||
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Antonia Arlette Dominicus | |||
Geboren | Anderlecht, 25 juli 1947 | |||
Geboorteplaats | Anderlecht | |||
Land | België | |||
Werk | ||||
Genre(s) | Pop | |||
Beroep | Zangeres | |||
(en) Discogs-profiel (en) IMDb-profiel (en) Last.fm-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
|
Tonia, pseudoniem van Arlette Antonia Dominicus, (Anderlecht, 25 juli 1947) is een Belgische zangeres. In 1966 nam ze deel aan het Eurovisiesongfestival en behaalde er een vierde plaats.
Tonia is de dochter van voormalig Nederlands profwielrenner Jef Dominicus die tweemaal de Ronde van Frankrijk reed en van de eveneens Nederlandse revue- en operettezangeres Belia van Lier die optrad in de Koninklijke Muntschouwburg en de Folies Bergère te Brussel. Tonia, die eveneens de Nederlandse nationaliteit bezat, werd door haar ouders volledig tweetalig opgevoed.
Als kind van vijf jaar zong Tonia reeds duetten met haar moeder in de Folies Bergère en op twaalfjarige leeftijd stond zij er op de affiche. In 1961 werd zij ontdekt door Bob Boon, de muziekprogrammeur van de BRT, die haar voor de eerste keer op televisie liet optreden. In 1962 was de zangeres finalist voor Nederland in de Grote Internationale variétéprijs. Tonia kreeg een platencontract bij Decca en in 1963 won ze de Coupe de Télé-Luxembourg. Vanaf dat moment was haar carrière een feit en werden verscheidene singles opgenomen. De singles Pour mon anniversaire je voudrais un beatle en Geef mij voor mijn verjaardag een beatle waren zowel in het Frans als in het Nederlands een hit.
Tonia liet zich in 1965 tot Belg naturaliseren zodat ze voor België kon deelnemen aan de Europabeker voor zangvoordracht te Knokke. Datzelfde jaar deed ze eveneens mee aan het Vlaams Schlagerfestival waar ze negende eindigde.
In 1966 werd ze door de Franstalige Belgische televisie-omroep RTB aangeduid om België te vertegenwoordigen op het Eurovisiesongfestival met het liedje Un peu de poivre, un peu de sel dat door de televisiekijkers was verkozen. Op het songfestival, dat in Luxemburg plaatsvond, eindigde Tonia op de vierde plaats, het beste resultaat dat België tot dan toe behaald had. In 1968 ondernam ze een nieuwe poging om afgevaardigd te worden voor België maar ze werd niet verkozen.
Vanaf het einde van de jaren 1960 richtte Tonia zich voornamelijk op de Duitse Schlagermarkt. In 1969 nam ze deel aan een grote Duitse Schlagerwedstrijd en in 1973 deed ze mee aan de Duitse selectie voor het Eurovisiesongfestival maar ze werd niet verkozen. Daarna verdween ze uit de belangstelling.
Haar laatste single dateert van 1982 en in 1990 verscheen er nog een compilatie-CD.
Tonia was getrouwd met trombonist Albert Mertens, die de broer was van Theo Mertens. Lang na z'n overlijden hertrouwde ze met Paul Bourdiaudhy die eveneens trombonist was.