Transparency International

In dit artikel zullen we het onderwerp Transparency International diepgaand onderzoeken, waarbij we de vele facetten ervan vanuit verschillende perspectieven behandelen. Van de impact ervan op de huidige samenleving tot de mogelijke toekomstige implicaties: dit artikel probeert een volledige en gedetailleerde visie op Transparency International te bieden, door analyses, gegevens en reflecties te bieden die uitnodigen tot reflectie en debat. Door de hele tekst heen zullen we relevante kwesties behandelen die verband houden met Transparency International, evenals de relevantie ervan in de huidige context. Via een multidisciplinaire aanpak proberen we een holistisch begrip van Transparency International te bieden, waardoor de lezer zijn kennis en begrip van dit onderwerp kan verdiepen.

Transparency International
Het secretariaat van Transparency International, Alt-Moabit 96, Berlijn, (5de verdieping)

Transparency International (TI) is een internationale non-gouvernementele organisatie (ngo) voor de bestrijding van corruptie.

Organisatie

Transparency International bestaat uit meer dan 100 nationale afdelingen over de hele wereld met een internationaal secretariaat en is de leidende organisatie in de strijd tegen corruptie. De beweging wil een wereld die vrij is van corruptie. TI werd in 1993 opgericht en een van de oprichters is Peter Eigen. De organisatie geeft een stem aan slachtoffers en getuigen van corruptie. TI werkt samen met overheden, bedrijven en burgers om misbruik van macht, omkoping en geheime deals te stoppen.

Het internationale secretariaat is gevestigd in Berlijn. De Nederlandse afdeling is gevestigd in Amsterdam. De Belgische afdeling is gevestigd in Brussel.

Missie

De missie is om corruptie te stoppen en transparantie, verantwoording en integriteit te bevorderen op alle niveaus en in alle sectoren van de samenleving. Kernwaarden zijn: transparantie, verantwoording, integriteit, solidariteit, moed, rechtvaardigheid en democratie.

TI brengt corruptie in kaart door onderzoek te doen en data te verzamelen. Met deze data wordt een index berekend die aan een land of regio wordt toegekend om druk op de overheid uit te oefenen. De meest bekende index is de Corruptieperceptie-index (Corruption Perceptions Index, CPI), die sinds 1995 bestaat. De index, die met behulp van experts ongeveer 180 landen en territoria rangschikt op het waargenomen niveau van corruptie in de publieke sector, gebruikt een schaal van 0 tot 100, waarbij 0 zeer corrupt is en 100 staat voor corruptievrij. Daarnaast bestaan ook de Global Corruption Barometer en de Bribe Payers Index.

Corruptieperceptie-index

Zie ook: Corruptieperceptie-index.

Corruptieperceptie-index in 2017

  1. Nieuw-Zeeland - 89
  2. Denemarken - 88
  3. Finland - 85
  4. Noorwegen - 85
  5. Zwitserland - 85
  6. Singapore - 84
  7. Zweden - 84
  8. Canada - 82
  9. Luxemburg - 82
  10. Nederland - 82
  11. Verenigd Koninkrijk - 82
  12. Duitsland - 81
  13. Australië - 77
  14. Hong Kong - 77
  15. IJsland - 77
  16. Oostenrijk - 75
  17. België - 75
  18. Verenigde Staten - 75
  19. Ierland - 74
  20. Japan - 73

Corruptieperceptie-index in 2018

Het rapport vernoemt ook specifiek enkele landen: de situatie is namelijk verbeterd in Estland, Ivoorkust, Senegal en Guyana, maar verslechterd in Australië, Chili, Malta, Turkije en Mexico. De toestand in de Verenigde Staten, Tsjechië en Brazilië verdient speciale aandacht. In de top vijf staan Denemarken, Nieuw-Zeeland, Finland, Singapore en Zweden. Hekkensluiters zijn Noord-Korea, Jemen, Zuid-Soedan, Syrië en Somalië.

Het rapport over 2018 schetst een "vertrouwd, maar weinig positief beeld": meer dan twee derde van de landen scoort onder de 50/100, terwijl de gemiddelde score slechts 43/100 is. En het meest verontrustende is dat weinig of geen vooruitgang wordt geboekt: slechts 20 landen zijn er in de afgelopen jaren op vooruitgegaan.

Corruptieperceptie-index in 2021

Het rapport over 2021 stelt de mondiale corruptieperceptie-index voor het tiende jaar op rij ongewijzigd op 43/100. Ondanks beloften hebben 131 landen in 10 jaar tijd geen noemenswaardige vooruitgang geboekt, 2/3 van de landen scoort onder de 50, terwijl 27 landen hun laagste score ooit kregen. De coronapandemie is in veel landen ook gebruikt als excuus om fundamentele vrijheden in te perken of democratische instellingen te fnuiken.

Zie ook

Externe links

Commons heeft mediabestanden in de categorie Transparency International.