In dit artikel zullen we de fascinerende wereld van Transpersoonlijke psychologie verkennen. Vanaf de oorsprong tot de relevantie ervan vandaag de dag zullen we ingaan op de belangrijkste aspecten van Transpersoonlijke psychologie. We zullen de impact ervan op de samenleving, de evolutie ervan in de tijd en mogelijke toekomstige implicaties analyseren. Door middel van een gedetailleerde en kritische blik zullen we proberen de mysteries rond Transpersoonlijke psychologie te ontrafelen, waardoor de lezer een compleet en verrijkend perspectief op dit onderwerp wordt geboden.
De transpersoonlijke psychologie is het vakgebied binnen de psychologie wat de mystieke en spirituele ervaringen van mensen en de transcendente aspecten daarvan tracht te onderzoeken. Men gaat ervan uit dat ervaringen op natuurlijke wijze te verklaren en daardoor ook wetenschappelijk te onderzoeken zijn. Voortbordurend op het werk van onder anderen William James, Carl Gustav Jung en Roberto Assagioli werd zij omstreeks 1970 door Abraham Maslow, Stanislav Grof and Anthony Sutich als een uitbreiding van de humanistische psychologie als "vierde" stroming (naast de psychoanalytische, behavioristische en humanistische varianten) in de psychologie gelanceerd.
Waar de humanistische psychologie zich al expliciet concentreerde op psychische en geestelijke gezondheid, helingsprocessen en menselijke mogelijkheden in het algemeen (in plaats van op pathologie en pathologische processen), tracht de transpersoonlijke psychologie uitdrukkelijk de transcendente aspecten van het menselijk bestaan te omvatten.
Belangrijke transpersoonlijk psychologen zijn Stanislav Grof, Ken Wilber en Michael Washburn. Een aanverwante benadering van cultureel-politieke ontwikkelingsprocessen en collectieve vormen van menselijk bewustzijn is het door de Amerikaanse managementconsultants Don Beck en Chris Cowan ontwikkelde systeem van Spiral Dynamics.