Tuitgevel
In de wereld van vandaag is Tuitgevel een onderwerp geworden dat van groot belang is voor een breed spectrum van mensen. Van deskundigen op dit gebied tot gewone mensen: Tuitgevel heeft grote belangstelling gewekt en tot debat op verschillende gebieden geleid. Het belang ervan ligt in Tuitgevel, aangezien dit een aanzienlijke impact heeft gehad op verschillende aspecten van de samenleving. In dit artikel zullen we Tuitgevel verder onderzoeken en de impact ervan in verschillende contexten analyseren. Vanaf de oorsprong tot de huidige evolutie zullen we ons onderdompelen in de wereld van Tuitgevel om de relevantie en invloed ervan op de wereld waarin we leven beter te begrijpen.
Een tuitgevel is een topgevel die in Nederland voornamelijk tussen 1620 en 1720 bij pakhuizen toegepast werd.
De tuitgevel is in feite een sterk versoberde vorm van de trapgevel. Bij een tuitgevel loopt de gevel niet trapsgewijs, maar schuin op, en eindigt niet in een scherpe punt maar in een "tuit": een smalle, rechthoekige hals, soms bedekt met een klein fronton of zandstenen plaat. Aan de zijkanten van het dak werden kleine platte gedeeltes aangebracht, de zogenaamde schouders, soms ook in gekrulde vorm (een voluut). De schuine oplopende bovenkant van de gevel wordt met een rollaag afgewerkt.
Niet alleen de meeste pakhuizen, ook veel arbeidershuisjes werden in de 17e eeuw voorzien van een tuitgevel als versimpelde trapgevel. Tevens werd de tuitgevel vaak gebruikt op de achtergevel van een gebouw, terwijl de voorkant van het gebouw een veel chiquere voorgevel meekreeg. Een voorbeeld hiervan is het stadhuis van Gouda, dat een tuitgevel op de achtergevel had tot deze einde 17e eeuw werd vervangen door een trapgevel.
Een groot aantal van de nog bestaande tuitgevels werd aangebracht in de 18e en 19e eeuw, toen veel 17e-eeuwse trap- en halsgevels vereenvoudigd werden tot tuitgevels. Een voorbeeld hiervan is Ons' Lieve Heer op Solder in Amsterdam.
| Bronnen, noten en/of referenties |
· 
· 
