In dit artikel gaan we het hebben over Tweede Kamerverkiezingen 2003/Kandidatenlijst/ChristenUnie, een onderwerp dat de laatste tijd grote belangstelling heeft gewekt. Tweede Kamerverkiezingen 2003/Kandidatenlijst/ChristenUnie is een breed en divers onderwerp dat verschillende aspecten bestrijkt, van de geschiedenis ervan tot de praktische toepassingen ervan vandaag de dag. Veel mensen hebben jaren van studie en onderzoek aan Tweede Kamerverkiezingen 2003/Kandidatenlijst/ChristenUnie gewijd, waardoor een groter begrip en ontwikkeling op dit gebied mogelijk is geworden. In dit artikel zullen we de verschillende dimensies van Tweede Kamerverkiezingen 2003/Kandidatenlijst/ChristenUnie verkennen, waarbij we de impact ervan op de samenleving, de relevantie ervan op wetenschappelijk en technologisch gebied, en de toekomstperspectieven die rond dit onderwerp worden voorgesteld, analyseren.
De kandidatenlijst voor de Tweede Kamerverkiezingen 2003 van de ChristenUnie werd op 9 november 2002 door het Uniecongres van de partij vastgesteld. De lijst is grotendeels gebaseerd op de kandidatenlijst voor de verkiezingen van 2002. Dit omdat er vanwege de val van Kabinet Balkenende-I en de plotselinge verkiezingen niet veel tijd was om een nieuwe uitgebreide selectieprocedure te houden. In de aanloop naar het congres liet het bestuur weten geen vertrouwen meer te hebben in Kars Veling en liet weten dat hij zich geen kandidaat kon stellen. Dit was de oorzaak voor veel kritiek op het bestuur. Het Uniecongres plaatste Dick Stellingwerf op plaats vijf. Aanvankelijk stond hij op plaats zes. Roel Kuiper schoof nu door naar die plek.
Zowel André Rouvoet als Arie Slob werden gekozen. Door de vele voorkeurstemmen die Tineke Huizinga heeft ontvangen is zij op eigen kracht in de Tweede Kamer gekozen en als nummer twee op de lijst geëindigd. Dit ging ten koste van Leen van Dijke.