Vetblad
Tegenwoordig is Vetblad een onderwerp dat grote belangstelling en debat in de samenleving genereert. Het is een thema dat door de geschiedenis heen aanwezig is geweest en dat in de loop van de tijd blijft evolueren. Vanuit verschillende perspectieven en benaderingen heeft Vetblad de aandacht getrokken van experts, onderzoekers, politici en burgers. Met de vooruitgang van technologie en communicatie is var1 een kwestie van mondiaal belang geworden, die mensen van alle leeftijden en omstandigheden treft. In dit artikel zullen we de verschillende facetten en debatten verkennen die rond Vetblad draaien, met als doel de impact ervan op de hedendaagse samenleving te begrijpen.
| Vetblad | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||||
| Pinguicula vulgaris L. (1753) | |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||||
Vetblad op  Wikispecies
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Vetblad (Pinguicula vulgaris) is een vleesetende plant uit de blaasjeskruidfamilie (Lentibulariaceae). De plant komt in grote delen van Europa voor, alsmede in Rusland, Canada en de Verenigde Staten. Deze soort hoort samen met Pinguicula alpina en Pinguicula grandiflora tot de bekendste Europese soorten uit hun geslacht. Ze zijn winterhard en kunnen tot op hoogten boven de 1000 m voorkomen. De bloeitijd is in mei en juni. In Nederland is de soort zeer zeldzaam en in België is ze uitgestorven.
_-_Keila.jpg)
De plant kan 13 tot 16 centimeter hoog worden en heeft een doorgaans paarse bloem van 15 millimeter of langer.
De drie bekende soorten lijken erg op elkaar en zijn moeilijk te onderscheiden: ze zijn alle drie relatief klein en hebben lichtgroene, eironde bladeren met een opgekruld randje. Ze komen altijd voor op voedselarme, vochtige gronden, meestal in moerassen. Op hun bladeren hebben ze klieren die een zoete, kleverige stof afscheiden. Deze stof dient om insecten te lokken en wanneer deze eraan blijven kleven, rolt het blad zich op en worden ze verteerd. De insecten dienen als voedsel, maar de plant kan het ook zonder insecten stellen.
Gebruik
In de volksgeneeskunde werd de plant eeuwenlang gebruikt als geneeskruid. Een tinctuur van de bladeren zou helpen tegen nervositeit. Ook werd het geadviseerd tegen haaruitval.
Het blad werd vanwege de aanwezigheid van bepaalde enzymen in Noorwegen gebruikt om zogeheten 'tettmelk', ofwel dikke melk, te maken. De Noorse naam luidt dan ook tettegras.
Externe links
- Vetblad (Pinguicula vulgaris) op SoortenBank.nl (gearchiveerd) (gebaseerd op de Heukels23, dit is de voorlaatste uitgave)
- Vetblad (Pinguicula vulgaris) in: van Uildriks, F. & V. Bruinsma (1898) - Plantenschat; op de
(Nederlandstalige) Wikisource (Van Uildriks en Bruinsma noemen het plantje “vetkruid”). - Vetblad (Pinguicula vulgaris), verspreiding in Nederland, volgens de verspreidingsatlas van Floron.
