Wim Suurbierbrug

In de wereld van vandaag is Wim Suurbierbrug een onderwerp dat de aandacht van miljoenen mensen heeft getrokken. Of het nu vanwege zijn historische relevantie, zijn impact op de samenleving of zijn invloed op de populaire cultuur is, Wim Suurbierbrug is op verschillende gebieden een aandachtspunt en discussie geworden. Vanaf zijn oorsprong tot zijn evolutie in de loop van de tijd heeft Wim Suurbierbrug aanleiding gegeven tot talloze meningen en argumenten die het kennispanorama rond dit onderwerp hebben verrijkt. In dit artikel zullen we verschillende aspecten onderzoeken die verband houden met Wim Suurbierbrug, waarbij we ons verdiepen in het belang ervan, de implicaties ervan en de projectie ervan in de toekomst.

Wim Suurbierbrug
Wim Suurbierbrug (maart 2020)
Algemene gegevens
Locatie Amsterdam, Park de Meer
Overspant sierwater
Brugnummer 2239
Bouw
Bouwperiode 1998-2002
Gebruik
Weg Praterlaan
Architectuur
Type verkeersbrug
Architect(en) Scala Architecten
Materiaal beton, hout
Portaal  Portaalicoon   Verkeer & Vervoer

De Wim Suurbierbrug (brug 2239) is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Oost.

De brug is een van de verkeersbruggen (de andere zijn voor langzaam verkeer) die de verbinding vormt binnen de buurt Park de Meer binnen de Watergraafsmeer, die hier tussen 1998 en 2002 uit de grond verrees. Die buurt is geheel omringd door een watergang/ringsloot. De brug ligt in de Praterlaan nabij de straat Anfieldroad. De meeste bruggen in en om de wijk werden ontworpen door Scala Architecten, die ook een deel van de woningen voor hun rekening namen.

In oktober 2005 kregen alle bruggen in deze buurt een naam. Zij werden vernoemd naar spelers uit de selectie van AFC Ajax in haar succesperiode jaren zeventig, toen dat team nog speelde in Stadion De Meer, dat in 1996 plaats maakte voor de wijk. Deze brug werd daarbij vernoemd naar verdediger Wim Suurbier, die niet aanwezig was tijdens het onthullen van zijn naamplaat en dat van andere Ajax-spelers.

De brug is opgebouwd uit betonnen brugpijlers met daarop een betonnen wegdek; leuningen zijn van hout. De brugnaam is terug te vinden op een op de brug staande lantaarnpaal en op de overspanning; dit in tegenstelling tot de "normale" plaats op de brugleuning.

Onderzijde van de brug (maart 2020)