World Professional Darts Championship 2006

In het artikel van vandaag zullen we het onderwerp World Professional Darts Championship 2006 diepgaand onderzoeken, waarbij we het belang ervan in verschillende contexten en de relevantie ervan in de hedendaagse samenleving analyseren. Vanaf zijn oorsprong tot zijn evolutie in de loop van de tijd is World Professional Darts Championship 2006 het onderwerp geweest van studie en debat, en heeft het het denken en de populaire cultuur beïnvloed. Door middel van een uitgebreide analyse zullen we de verschillende aspecten van World Professional Darts Championship 2006 aanpakken, waarbij we de impact ervan op verschillende gebieden van het dagelijks leven onderzoeken. Met gegevens, studies en relevante informatie willen we een alomvattend beeld bieden van World Professional Darts Championship 2006, waardoor onze lezers een verrijkend en nieuw perspectief op dit onderwerp krijgen.

De Lakeside World Professional Darts Championship 2006 was de 29e editie van het internationale dartstoernooi World Professional Darts Championship en werd gehouden van 7 januari 2006 tot en met 15 januari 2006 in het Engelse Frimley Green. De World Professional Darts Championship kan worden gezien als het wereldkampioenschap voor de British Darts Organisation, BDO, een van de twee toonaangevende dartsbonden in de wereld. Hierdoor is dit toernooi het belangrijkste toernooi dat onderdeel uitmaakt van diezelfde BDO.

Prijzengeld

Mannen

Het totale prijzengeld bedroeg £211.000 (plus £52.000 voor een 9-darter (niet gewonnen)) en was als volgt verdeeld:

Plaats Prijzengeld
Winnaar £60.000
Runner-up £25.000
Halvefinalist £11.000
Kwartfinalist £6.000
2e ronde £4.250
1e ronde £2.750

Degene met de hoogste check-out (uitgooi) kreeg £2.000:

Vrouwen

Het totale prijzengeld bedroeg £12.000 (plus £52.000 voor een 9-darter (niet gewonnen)) en was als volgt verdeeld:

Plaats Prijzengeld
Winnaar £6.000
Runner-up £2.000
Halvefinalist £1.000
Kwartfinalist £500

Verslag

Eerste ronde

Het toernooi stond vanaf het begin af aan in het teken van de mogelijke vijfde titel van Raymond van Barneveld. Hiermee zou hij de legendarische Eric Bristow kunnen evenaren. Van Barneveld startte echter niet overtuigend, maar wist zich wel via Brian Sørensen voor de tweede ronde te plaatsen. In de ronden daarna bleef Van Barneveld kwakkelen, voornamelijk met zijn dubbels, maar wist hij wel steeds de volgende ronde te bereiken, met een finaleplaats als gevolg.

De Lakeside begon echter met enkele verrassingen. Zo werden op de eerste dag al direct twee geplaatste spelers het slachtoffer van enkele ongeplaatste spelers. Tony Eccles kon het in de openingswedstrijd niet winnen van Per Laursen, terwijl Albertino Essers voormalig winnaar Ted Hankey de voet dwars zette. Ook de levende legende Andy Fordham overleefde de eerste ronde niet. Hij had al een matig voorseizoen, maar kon ook in Frimley Green niet overtuigen en werd verslagen door Simon Whitlock. Het hoogste gemiddelde in de eerste ronde werd gegooid door Mike Veitch die Fin Ulf Ceder versloeg. Ten slotte maakte de dartswereld kennis met een nieuw Nederlands talent. Jelle Klaasen wist Dennis Harbour te verslaan, nadat hij eerst met 2-0 in sets achter stond.

Tweede ronde

In de tweede ronde wisten vrijwel alle favorieten hun wedstrijden te winnen. Toch waren er twee wedstrijden waarvan de uitkomst op voorhand niet door veel mensen was voorspeld. Simon Whitlock gaf een voorsprong in sets weg tegen de Schot Paul Hanvidge die in de eerste ronde nog Co Stompé uitschakelde. Jelle Klaasen wist in de tweede ronde te winnen van de nummer 1 van de wereld, Mervyn King.

Kwartfinale

In de kwartfinale trad Jelle Klaasen aan tegen Paul Hogan die reeds Albertino Essers en Mareno Michels had verslagen. Klaasen kwam al snel op een 4-1-voorsprong, maar liet Hogan uiteindelijk toch terugkomen tot 4-4. De beslissende set werd echter gewonnen door Klaasen en kwam zo in de halve finale. Shaun Greatbatch overleefde voor het eerst in vijf jaar de eerste ronde van de Lakeside en wist nu door te dringen tot de halve finale omdat hij in de kwartfinale te sterk was voor Paul Hanvidge. De Engels-Schotse derby tussen Martin Adams en Mike Veitch werd beslist door de Engelsman die daarmee in de halve finale mocht aantreden tegen Raymond van Barneveld, die op zijn beurt Tony O'Shea wist te verslaan.

Halve finale

Jelle Klaasen was ondertussen de vierde Nederlander ooit die de halve finale op de Lakeside heeft weten te bereiken. In een korte periode bouwde hij een schare fans op en er werd zelfs al gesuggereerd dat hij weleens het toernooi kan winnen. Raymond van Barneveld was nog altijd in de race om zijn vijfde Lakeside-toernooi te winnen. In een herhaling van de finale van 2005 kwam Van Barneveld tot eenzelfde score als een jaar daarvoor in de finale en kwam hij niet in de problemen. Klaasen nam het vervolgens op tegen Shaun Greatbatch. Beiden maakten een voor hen tot dan toe zeer succesvol toernooi mee en beiden hadden niets te verliezen. Dankzij de ervaring was Greatbatch favoriet, echter de bookmakers dachten daar anders over. Klaasen begon voortvarend en overblufte Greatbatch in de eerste set met 3-0. Daarna nam de Engelsman het heft in handen en nam hij een 3-1 voorsprong en leek hij op weg naar een 4-1 tussenstand met de pauze. Klaasen bracht echter de ruststand op 3-2. Na de onderbreking was Klaasen op zijn best en had Greatbatch nauwelijks nog iets te vertellen. Hij won dan ook geen set meer en de allereerste compleet Nederlandse finale was een feit.

Finale

In de finale liep Jelle Klaasen uit tot 2-0. Daarna kwam Van Barneveld terug tot 2-2. Klaasen nam vervolgens een 3-2 voorsprong, maar toen de pauze aanbrak was de stand 3-3. Na de onderbreking nam Van Barneveld voor het eerst in de wedstrijd de leiding in sets. Klaasen bracht een set later de stand weer op 4-4 en ging door naar een 5-4 voorsprong, waarna het even later weer gelijk was. Op dat moment kwam Klaasen in een fase waarin hij weinig meer miste en Van Barneveld meer en meer problemen op zijn dubbels kreeg. Waar Van Barneveld faalde, strafte Klaasen dat direct af door leg na leg te winnen en Van Barneveld mompelend op zichzelf achter te laten. Bij een 6-5 voorsprong won Klaasen de twaalfde set met twee finishes boven de 100 punten, en was zodoende na Raymond van Barneveld de tweede Nederlander in de historie die de Lakeside wist te winnen. Ook was hij de tweede kwalificant die dit wist te bereiken en was hij hiermee de jongste winnaar van het toernooi aller tijden.

Bij de dames ging de finale net zoals enkele keren daarvoor tussen Trina Gulliver en Francis Hoenselaar. Trina Gulliver had al sinds de eerste keer dat de dames mee mochten doen (sinds 2001) alle edities van de Lakeside gewonnen en was zodoende nog altijd ongeslagen, totdat ze in deze finale terechtkwam. Hoenselaar daarentegen bereikte in veel van de vorige jaren eveneens de finale, waarin ze dan uiteindelijk het onderspit dolf tegen Gulliver. Ondanks een goed begin waar Hoenselaar enkele darts kreeg om de eerste set (die Gulliver begonnen was) te winnen, behield Gulliver de set en wist ze eveneens de tweede set te winnen, waarmee ze haar zesde Lakeside-titel veroverde.

Alle wedstrijden

Mannen

Eerste ronde (best of 5 sets)

Jelle Klaasen Vlag van Nederland Nederland - Dennis Harbour Vlag van Engeland Engeland 3 - 2
Mervyn King Vlag van Engeland Engeland - Brian Woods Vlag van Engeland Engeland 3 - 0
Mareno Michels Vlag van Nederland Nederland - Paul Hogan Vlag van Engeland Engeland 0 - 3
Ted Hankey Vlag van Engeland Engeland - Albertino Essers Vlag van Nederland Nederland 1 - 3
Shaun Greatbatch Vlag van Engeland Engeland - Niels de Ruiter Vlag van Nederland Nederland 3 - 2
Tony Eccles Vlag van Engeland Engeland - Per Laursen Vlag van Denemarken Denemarken 2 - 3
Co Stompé Vlag van Nederland Nederland - Paul Hanvidge Vlag van Schotland Schotland 1 - 3
Simon Whitlock Vlag van Australië Australië - Andy Fordham Vlag van Engeland Engeland 3 - 0
Martin Atkins Vlag van Engeland Engeland - Gerald Porter Vlag van Ierland Ierland 3 - 0
Martin Adams Vlag van Engeland Engeland - Darryl Fitton Vlag van Engeland Engeland 3 - 1
Ulf Ceder Vlag van Finland Finland - Mike Veitch Vlag van Schotland Schotland 1 - 3
John Walton Vlag van Engeland Engeland - Stephen Roberts Vlag van Engeland Engeland 0 - 3
Ross Montgomery Vlag van Schotland Schotland - Vincent van der Voort Vlag van Nederland Nederland 1 - 3
Tony O'Shea Vlag van Engeland Engeland - Tony West Vlag van Engeland Engeland 3 - 1
Gary Robson Vlag van Engeland Engeland - Gary Anderson Vlag van Schotland Schotland 1 - 3
Raymond van Barneveld Vlag van Nederland Nederland - Brian Sørensen Vlag van Denemarken Denemarken 3 - 0

Tweede ronde (best of 7 sets)

Jelle Klaasen Vlag van Nederland Nederland - Mervyn King Vlag van Engeland Engeland 4 - 2
Paul Hogan Vlag van Engeland Engeland - Albertino Essers Vlag van Nederland Nederland 4 - 2
Shaun Greatbatch Vlag van Engeland Engeland - Per Laursen Vlag van Denemarken Denemarken 4 - 2
Paul Hanvidge Vlag van Schotland Schotland - Simon Whitlock Vlag van Australië Australië 4 - 2
Martin Atkins Vlag van Engeland Engeland - Martin Adams Vlag van Engeland Engeland 3 - 4
Mike Veitch Vlag van Schotland Schotland - Stephen Roberts Vlag van Engeland Engeland 4 - 3
Vincent van der Voort Vlag van Nederland Nederland - Tony O'Shea Vlag van Engeland Engeland 0 - 4
Gary Anderson Vlag van Schotland Schotland - Raymond van Barneveld Vlag van Nederland Nederland 1 - 4

Kwartfinale (best of 9 sets)

Jelle Klaasen Vlag van Nederland Nederland - Paul Hogan Vlag van Engeland Engeland 5 - 4
Shaun Greatbatch Vlag van Engeland Engeland - Paul Hanvidge Vlag van Schotland Schotland 5 - 3
Martin Adams Vlag van Engeland Engeland - Mike Veitch Vlag van Schotland Schotland 5 - 2
Tony O'Shea Vlag van Engeland Engeland - Raymond van Barneveld Vlag van Nederland Nederland 3 - 5

Halve finale (best of 11 sets)

Jelle Klaasen Vlag van Nederland Nederland - Shaun Greatbatch Vlag van Engeland Engeland 6 - 3
Martin Adams Vlag van Engeland Engeland - Raymond van Barneveld Vlag van Nederland Nederland 2 - 6

Finale (best of 13 sets)

Jelle Klaasen Vlag van Nederland Nederland - Raymond van Barneveld Vlag van Nederland Nederland 7 - 5

Vrouwen

Kwartfinale (best of 3 sets)

Clare Bywaters Vlag van Engeland Engeland - Sabine Beutler Vlag van Zwitserland Zwitserland 2 - 0
Trina Gulliver Vlag van Engeland Engeland - Karen Littler Vlag van Engeland Engeland 2 - 0
Francis Hoenselaar Vlag van Nederland Nederland - Karen Lawman Vlag van Engeland Engeland 2 - 0
Karin Krappen Vlag van Nederland Nederland - Jan Robbins Vlag van Wales Wales 0 - 2

Halve finale (best of 3 sets)

Clare Bywaters Vlag van Engeland Engeland - Trina Gulliver Vlag van Engeland Engeland 0 - 2
Francis Hoenselaar Vlag van Nederland Nederland - Jan Robbins Vlag van Wales Wales 2 - 0

Finale (best of 3 sets)

Trina Gulliver Vlag van Engeland Engeland - Francis Hoenselaar Vlag van Nederland Nederland 2 - 0
Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot