Yigal Tumarkin

Het onderwerp Yigal Tumarkin is vandaag de dag van groot belang en heeft geleid tot een breed debat in verschillende sectoren van de samenleving. Om de impact ervan te analyseren en de implicaties ervan te onderzoeken, is het essentieel om aspecten zoals de oorsprong, evolutie en gevolgen ervan op mondiaal niveau aan te pakken. In dit artikel wordt Yigal Tumarkin op een gedetailleerde en objectieve manier behandeld, om een ​​breed en compleet overzicht te geven van dit zeer relevante onderwerp. Door middel van een uitgebreide analyse en beoordeling van verschillende informatiebronnen is het de bedoeling een kritische en goed onderbouwde visie te bieden die de lezer in staat stelt het belang en de complexiteit van Yigal Tumarkin volledig te begrijpen.

Yigal Tumarkin (25 december 2006)
Holocaustmonument in Tel Aviv
Bertolt Brecht (1991), Berlin-Mitte
Yigal Tumarkin drie keer

Yigal Tumarkin (Hebreeuws: יגאל תומרקין), ook wel bekend als Ygael Tumarkin, (Dresden, 23 oktober 1933Tel Aviv, 12 augustus 2021) was een Israëlische schilder, graficus en beeldhouwer.

Leven en werk

Tumarkin, die in Duitsland werd geboren als Peter Martin Gregor Heinrich Hellberg, emigreerde in 1935 met zijn moeder naar het Britse mandaatgebied Palestina. Zijn vader, die Duitser was, bleef in Berlijn. Na het verlaten van de school nam hij in 1949 dienst bij de Israëlische marine. Na zijn diensttijd besloot hij in 1954 beeldhouwer te worden. Hij vestigde hij zich in de kibboets Ein Hod, een kunstenaarsdorp dat in 1953 werd gesticht door de Roemeense kunstenaar Marcel Janco, dicht bij Haifa en de Karmelberg. Hij kreeg les van de beeldhouwer Rudi Lehmann en werkte als havenarbeider. In 1955 ging hij naar Duitsland, waar zijn vader Martin Hellberg een bekende toneelspeler en regisseur was. Hij werkte van 1955 tot 1957 als assistent van de decorbouwer Karl von Appen bij het Berliner Ensemble van Bertolt Brecht in Berlijn. In 1956 ontwierp hij zijn eerste eigen decor voor een optreden in Rostock van Brechts Der gute Mensch von Sezuan. Na de dood van Brecht hetzelfde jaar, werkte hij als decorbouwer in Amsterdam en Den Haag. In 1957 ontwierp hij zijn eerste sculpturen, die pas in de zestiger jaren werden gerealiseerd. In 1958 vertrok hij naar Parijs, waar hij de kunstenaars César Baldaccini, Alberto Giacometti en Yves Klein leerde kennen. In 1959 had hij zijn eerste expositie in Galerie Saint-Germain. In 1960 werkte hij weer als decorbouwer in Amsterdam, maar in dat jaar besloot hij naar Israël terug te keren. Tumarkins jongste zoon is de bekende Israëlische acteur Yon Tumarkin. In november 2013 werd het standbeeld 'Middelste pijler' (Hebreeuws: עמוד התיכון) onthuld in het park Gan Meir in Tel Aviv. Het werd opgedragen aan de dichteres Dahlia Ravikovitch.

Werk in de openbare ruimte

Tumarkin kreeg vooral bekendheid door zijn Holocaust-monument op het naar Yitzchak Rabin genoemde plein in Tel Aviv. Andere monumentale werken, alsmede land art-projecten bevinden zich in musea en beeldenparken in Israël, de Verenigde Staten en Duitsland. Tumarkin toont werk in het door hem in 1971 gestichte Holon Sculpture Park in Holon. Hem werd in 2004 de hoogste Israëlische staatsprijs toegekend voor zijn bijdrage aan kunst en cultuur, de Israel Prijs.

Fotogalerij

Literatuur

Externe link

Zie de categorie Yigal Tumarkin van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.