In de wereld van vandaag is Yvonne Brunen een onderwerp geworden dat voor een grote verscheidenheid aan mensen interessant is. Met het verstrijken van de tijd heeft Yvonne Brunen op verschillende gebieden aan relevantie gewonnen, zowel op persoonlijk, academisch, professioneel, politiek als cultureel gebied. Het belang van Yvonne Brunen beperkt zich niet tot één enkel gebied, maar de impact ervan strekt zich uit tot meerdere aspecten van het dagelijks leven. In dit artikel zullen we de verschillende facetten van Yvonne Brunen en de invloed ervan op de hedendaagse samenleving verkennen, waarbij we zowel de positieve aspecten als de uitdagingen ervan analyseren. Via een multidisciplinaire aanpak proberen we het begrip van Yvonne Brunen en de betekenis ervan in de hedendaagse wereld te verdiepen.
Yvonne Brunen | ||||
---|---|---|---|---|
Persoonlijke informatie | ||||
Volledige naam | Yvonne Anna Margaretha Brunen | |||
Geboortedatum | 4 februari 1971 | |||
Geboorteplaats | Swifterbant, Nederland | |||
Sportieve informatie | ||||
Huidige ploeg | Gestopt | |||
Ploegen | ||||
1997-1998 1999 2000-2001 2002-2003 |
Rabobank The Greenery Grisley Farm-Frites Power Plate-Bik | |||
|
Yvonne Brunen (Swifterbant, 4 februari 1971) is een voormalig Nederlands wielrenster. Brunen werd meerdere malen Nederlands kampioen op de weg en eenmalig Nederlands kampioene op de mountainbike. In 1996 nam ze deel aan de Olympische Spelen in Atlanta.
Yvonne Brunen begon haar sportcarrière als schaatsster, maar tijdens een potje straatvoetbal op Koninginnedag verdraaide ze haar knie met een kapotte meniscus en afscheurde kruisbanden als gevolg. Door deze blessure moest ze noodgedwongen stoppen met schaatsen en begon ze in 1993 met wielrennen. In 1994 werd ze verrassend Nederlands Kampioene op de weg in Meerssen. Ze prolongeerde de titel in 1995 en 1996.
In 1996 deed Brunen, op 25-jarige leeftijd, mee aan de Olympische Spelen in Atlanta aan zowel de individuele wegwedstrijd als aan de individuele tijdrit. In de tijdrit eindigde ze als 19e. Bij de individuele wegwedstrijd eindigde ze als 26e, op 53 seconden achterstand.
Naast deelnames aan de Nederlandse kampioenschappen en de Olympische Spelen reed ze ook veelvuldig mee in de La Grande Boucle Féminine. In deze ronde wist ze 3 etappes te winnen (1994, 1995, 2001) en won ze in 1996 de groene trui.
1994
1995
1996
1997
1998
1999
2000
2001
2002
2003