Łańcuch pokarmowy
W dzisiejszym świecie Łańcuch pokarmowy stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum społeczeństwa. Od momentu pojawienia się Łańcuch pokarmowy przykuł uwagę naukowców, ekspertów, profesjonalistów i ogółu społeczeństwa, wywołując intensywną debatę i niekończące się dyskusje na temat jego implikacji, zastosowań i konsekwencji. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na technologię, gospodarkę, kulturę czy politykę, Łańcuch pokarmowy w dalszym ciągu jest przedmiotem badań i analiz, budząc rosnące zainteresowanie i przyciągając uwagę różnych aktorów i sektorów. W tym artykule zbadamy różne aspekty Łańcuch pokarmowy, związane z nim wyzwania, możliwości i możliwe konsekwencje, aby rzucić światło na jego znaczenie i przyczynić się do zrozumienia jego dzisiejszego zakresu i znaczenia.
Łańcuch pokarmowy, łańcuch troficzny – szereg organizmów ustawionych w takiej kolejności, że każda poprzedzająca grupa (ogniwo) stanowi źródło pokarmu (energii) dla następnej. Łańcuchy troficzne tworzą sieć zależności pokarmowych. Dzięki nim możliwe jest zachodzenie cykli biogeochemicznych w ekosystemach.
W skład typowego łańcucha pokarmowego wchodzą następujące poziomy troficzne:
- producenci – organizmy autotroficzne (samożywne) przekształcające energię słoneczną w związki organiczne (tj. produkujące pokarm) w procesie fotosyntezy lub chemosyntezy;
- konsumenci – organizmy heterotroficzne (cudzożywne), zazwyczaj wyróżnia się konsumentów I rzędu (fitofagi) oraz II rzędu (zoofagi), niektóre łańcuchy pokarmowe mają dodatkowe rzędy konsumentów (drapieżników);
- reducenci (destruenci) – organizmy saprotroficzne rozkładające martwą materię organiczną.
Wśród łańcuchów pokarmowych wyróżnia się:
- łańcuch spasania – prowadzący od roślin zielonych (producenci) poprzez zwierzęta roślinożerne (konsumenci I rzędu) do drapieżników (konsumenci II rzędu);
- łańcuch detrytusowy – prowadzący od martwej materii organicznej poprzez żywiące się nimi organizmy saprofagiczne do zjadających ich drapieżników.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b Encyklopedia Audiowizualna Britannica: Biologia. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz S.A., 2006, s. 81. ISBN 978-83-60563-11-3.
- ↑ Ewa Pyłka-Gutowska: Ekologia z ochroną środowiska. Warszawa: Wydawnictwo Oświata, 1999, s. 48–49. ISBN 83-85394-65-6.