W dzisiejszym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Łożyskowce. Zbadamy jego pochodzenie, wpływ na społeczeństwo i znaczenie, jakie miało na przestrzeni czasu. Łożyskowce to temat, który nigdy nie przestaje nas zaskakiwać, jego wpływ rozciąga się na różne obszary i udało mu się przyciągnąć uwagę ludzi w każdym wieku. Dołącz do nas w tej przygodzie, gdy będziemy odkrywać tajemnice i ciekawostki, które ma nam do zaoferowania Łożyskowce. Przygotuj się na zanurzenie się w podróż pełną odkryć!
Placentalia | |
Owen, 1837 | |
Okres istnienia: paleocen–dziś | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
(bez rangi) | ssaki wyższe |
Infragromada |
łożyskowce |
Łożyskowce (Placentalia) – takson klasyfikowany w randze infragromady (czasem podgromady lub szczepu), obejmujący żyworodne, u których występuje łożysko. Należy do nich ok. 95% gatunków współczesnych ssaków (wszystkie z wyjątkiem stekowców i torbaczy).
U łożyskowców doszło do wykształcenia łożyska, które zapewnia kontakt między organizmem matki i rozwijającym się płodem, uniezależniając płód od środowiska zewnętrznego. Ciąża trwa od kilku tygodni do około dwóch lat. Noworodek jest znacznie większy niż u torbaczy, a u niektórych gatunków tuż po urodzeniu jest zdolny do samodzielnego poruszania się.
Dokładny czas powstania łożyskowców nie jest znany. Zapis kopalny wskazuje na radiację tych ssaków po wymieraniu kredowym, choć oszacowania molekularne sugerują, że pierwsze łożyskowce żyły jeszcze w kredzie. Analiza O'Leary i in. (2013) sugeruje jednak, że klad ten mógł wyewoluować dopiero po wymieraniu kredowym. Najstarszym znanym łożyskowcem jest według autorów Protungulatum donnae z wczesnego paleocenu (do rodzaju Protungulatum mogą jednak należeć również kredowe skamieniałości). Pierwsze łożyskowce mogły być stosunkowo dużymi i długowiecznymi ssakami – na podstawie analiz genomicznych oszacowano, że osiągały masę ponad 1 kg i żyły ponad 25 lat. Według O'Leary i in. ostatni wspólny przodek łożyskowców był jednak znacznie mniejszym zwierzęciem – ważył pomiędzy 6 a 245 g i był nadrzewnym owadożercą. Jądra samców znajdowały się w jamie brzusznej, samice miały łożysko z trofoblastem, dwurożną macicę i rodziły jedno nieowłosione młode o zamkniętych oczach.