W dzisiejszym świecie Żargonowe nazwy taboru kolejowego to temat, który przykuł uwagę wielu osób w różnych obszarach społeczeństwa. Od wpływu na gospodarkę po wpływ na kulturę popularną, Żargonowe nazwy taboru kolejowego stał się dziś tematem o ogromnym znaczeniu. Wraz z postępem technologii i ciągłymi zmianami w społeczeństwie niezwykle ważne jest zrozumienie i przeanalizowanie wpływu Żargonowe nazwy taboru kolejowego na nasze życie. W tym artykule zbadamy różne aspekty Żargonowe nazwy taboru kolejowego i jego wpływ na nasz świat, od jego początków po jego dzisiejsze znaczenie.
Socjolekt kolejowy charakteryzował się pierwotnie podziałem na dwie warstwy. Pierwszą było słownictwo fachowe i jego uproszczenia stosowane przez kolejarzy, ale również przez miłośników. Druga natomiast to pojęcia wykorzystywane wyłącznie przez miłośników. Podział ten po okresie odrębności zaczął się zacierać, jest mniej zauważalny, a słownictwo uległo ujednoliceniu.
Nazwy te mogą być zapisywane zarówno wielką, jak i małą literą. Wśród ich użytkowników zdecydowanie częściej pojawia się jednak zapis małą literą, co jest zgodne ze słownikową zasadą pisowni nazw pospolitych konkretnych przedmiotów.
kibel lub enka (ogólnie), żółtek, chińczyk, kanarek lub Minionek (od żółtego koloru w pierwotnym malowaniu), tyk-tyk lub tyku-tyku (charakterystyczna praca sprężarki), kibel de luxe (wersja z miękkimi siedzeniami), ortopeda (wersja z plastikowymi, niewygodnymi siedzeniami), babcia (EN57-038 należący do Kolei Mazowieckich)
Rumun (kraj pochodzenia), Maybach (od nazwy producenta silnika), Henschel (od nazwy producenta silnika), rozpruwacz (ze względu na zawieszenie niszczące łuki)
Karpatenschreck (z niem. Postrach Karpat), Ceaușescu Rache (z niem. Zemsta Ceaușescu - z uwagi na rumuńskie pochodzenie i awaryjność), U-Boot (od okrągłych okien bocznych)
↑Bodgan Pokropiński. Parowozy budowy amerykańskiej na PKP – seria Tr20. „Rynek Kolejowy”. 7-9/2010, s. 83-84. Warszawa: Zespół Doradców Gospodarczych „Tor”. ISSN1644-1958. (pol.).
↑Seweryn Dębski. Nowości z Olszynki. „Świat Kolei”. 6/2010, s. 3. Łódź: Emi-Press. ISSN1234-5962. (pol.).
↑Wojciech Śmiech. Traxx dla Kolei Mazowieckich. „Rynek Kolejowy”. 3/2011, s. 29. Warszawa: Zespół Doradców Gospodarczych „Tor”. ISSN1644-1958. (pol.).
↑Państwowa Fabryka Wagonów Pafawag. W: Ryszard Rusak: Od Pafawagu do Bombardiera. 60 lat Państwowej Fabryki Wagonów Pafawag. Wyd. 1. Łódź: Emi-press, 2005, s. 40. ISBN 83-923083-0-1. (pol.).
↑Jacek Chiżyński. Zabrzańskie „rakany” serii 182. „Świat Kolei”. 3/2009, s. 6. Łódź: Emi-Press. ISSN1234-5962. (pol.).
↑Zwyczajowa nazwa lokomotywy Ls800E/P na terenie Fabloku w okresie produkcji , jak i przez Fablokowców w rejonie Chrzanowa i okolic. Jest to rozwinięcie od skrótu Ls czyli lokomotywa spalinowa.
↑HansH.MüllerHansH., AndreasA.StangeAndreasA., Die Baureihe V 200. Die Geschichte der »Taigatrommel«, Freiburg: EK-Verlag, 1997, ISBN 3-88255-201-8(niem.).brak strony (książka)
↑Zespoły trakcyjne serii EN57 z silnikami asynchronicznymi. W: Robert Kroma, Janusz Sosiński, Krzysztof Zintel: Normalnotorowe wagony silnikowe kolei polskich 1991–2013. Wyd. 1. Poznań: BWH Kolpress, 2014, s. 256-265, seria: Encyklopedia taboru. ISBN 978-83-933257-6-4. (pol.).
↑Zespoły czterowagonowe typu 5B/6B i pochodne, serie PKP: EN71, ED72 i ED73. W: Robert Kroma, Janusz Sosiński, Krzysztof Zintel: Normalnotorowe wagony silnikowe PKP 1945–1990. Wyd. 1. Poznań: BWH Kolpress, 2012, s. 246-257, seria: Encyklopedia taboru. ISBN 978-83-933257-3-3. (pol.).
↑Wagony serii EN94 Warszawskiej Kolei Dojazdowej. „Model z kartonu? Tak!”. 2-3/2002, s. 2. Sochaczew: Delta-te. ISSN1640-6389. (pol.).
↑Ostatnie chwile starych wagoników (ok. 1970). W: Szymon Kucharski: Stary Pruszków. Pruszków: Powiatowa i Miejska Biblioteka Publiczna im. Henryka Sienkiewicza w Pruszkowie, 2010, s. 79. ISBN 978-83-62144-06-8. . (pol.).
↑Zespoły trójwagonowe typu 3WE serii EW58. W: Robert Kroma, Janusz Sosiński, Krzysztof Zintel: Normalnotorowe wagony silnikowe PKP 1945–1990. Wyd. 1. Poznań: BWH Kolpress, 2012, s. 258-266, seria: Encyklopedia taboru. ISBN 978-83-933257-3-3. (pol.).
↑Zespoły trakcyjne 32WE Acatus II. W: Robert Kroma, Janusz Sosiński, Krzysztof Zintel: Normalnotorowe wagony silnikowe kolei polskich 1991–2013. Wyd. 1. Poznań: BWH Kolpress, 2014, s. 207-211, seria: Encyklopedia taboru. ISBN 978-83-933257-6-4. (pol.).
↑Tomáš Kuchta, Jaromír Pernička. Uncertainties Over German Link DMUs Continue. „Railvolution”. 1/2017, s. 5. Praga: Railway Builder. ISSN1804-3429. (ang.).
↑Stefan Akira Jarecki. Pomoc na zakup
„galaktycznego dziobaka”. „Rynek Kolejowy”. 7/2014, s. 68-70. Warszawa: Zespół Doradców Gospodarczych „Tor”. ISSN1644-1958. (pol.).
↑Spalinowy zespół trakcyjny 223M Link. W: Robert Kroma, Janusz Sosiński, Krzysztof Zintel: Normalnotorowe wagony silnikowe kolei polskich 1991–2013. Wyd. 1. Poznań: BWH Kolpress, 2014, s. 142-147, seria: Encyklopedia taboru. ISBN 978-83-933257-6-4. (pol.).
↑Dariusz Kalinowski. Spalinowe zespoły trakcyjne MR/MRD (2). „Świat Kolei”. 8/2014, s. 12-19. Łódź: Emi-Press. ISSN1234-5962. (pol.).
↑Marek Graff. Spalinowe zespoły trakcyjne serii MR + MRD i Y. „Technika Transportu Szynowego”. 5/2013, s. 30-33. Łódź: Emi-Press. ISSN1232-3829. (pol.).
↑Lubuska Kolej Regionalna. W: Robert Kroma, Janusz Sosiński, Krzysztof Zintel: Normalnotorowe wagony silnikowe kolei polskich 1991–2013. Wyd. 1. Poznań: BWH Kolpress, 2014, s. 11-19, seria: Encyklopedia taboru. ISBN 978-83-933257-6-4. (pol.).
↑Michał Grobelny. LKR – pierwszy przewoźnik samorządowy w Polsce. „Rynek Kolejowy”. 12/2009, s. 67-68. Warszawa: Zespół Doradców Gospodarczych „Tor. ISSN1644-1958. (pol.).
↑Wagony spalinowe obcych zarządów obsługujące połączenia transgraniczne. W: Robert Kroma, Janusz Sosiński, Krzysztof Zintel: Normalnotorowe wagony silnikowe kolei polskich 1991–2013. Wyd. 1. Poznań: BWH Kolpress, 2014, s. 297-307, seria: Encyklopedia taboru. ISBN 978-83-933257-6-4. (pol.).
↑M. Ciesielski: Powrót „kapcia” na BKL!, „Świat Kolei” nr 2/2012, s. 7
↑Michał Jerczyński: 10 lat Bieszczadzkiej Kolejki Leśnej, „Świat Kolei” nr 11/2007, s. 18
↑Ryszard Rusak: Lokomotywy spalinowe serii 119 DR, "Świat Kolei" nr 6/2013, s.34
↑Ryszard Rusak: Lokomotywy spalinowe serii 2050 kolei ÖBB, "Świat Kolei" nr 10/2013, s.36