12 Pułk Ułanów (Księstwo Warszawskie)
W tym artykule omówimy 12 Pułk Ułanów (Księstwo Warszawskie) i wszystkie jego konsekwencje. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ na codzienne życie ludzi, 12 Pułk Ułanów (Księstwo Warszawskie) to temat, który zasługuje na dogłębną analizę i dyskusję. Idąc tym tropem, odkryjemy różne perspektywy istniejące w 12 Pułk Ułanów (Księstwo Warszawskie), a także możliwe rozwiązania lub podejścia do rozwiązania tego problemu. Nie ma znaczenia, czy jesteś ekspertem w tej dziedzinie, czy po raz pierwszy słyszysz o 12 Pułk Ułanów (Księstwo Warszawskie), ten artykuł ma na celu przedstawienie kompletnej i wzbogacającej wizji tego zagadnienia. Przygotuj się na zanurzenie w fascynującym świecie 12 Pułk Ułanów (Księstwo Warszawskie)!
 Proporczyk na lance | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Tradycje | |
| Rodowód |
5 Pułk Jazdy Galicyjsko-Francuskiej |
| Kontynuacja |
8 pułk ułanów |
| Działania zbrojne | |
| Druga Wojna Polska; Bitwa narodów | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja |
Biała |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość |
Dywizja Kawalerii – II 1813 |
.jpg)
12 Pułk Ułanów – oddział jazdy polskiej Armii Księstwa Warszawskiego.
Forowanie i zmiany organizacyjne
Pułk formował się 8 czerwca 1809 na Podolu austriackim kosztem Rzyszczewskiego i mieszkańców Podola rosyjskiego i austriackiego. Do 28 grudnia tego roku nosił nazwę 5 Pułk Jazdy Galicyjsko-Francuskiej. Po włączeniu wojsk galicyjsko-francuskich do Armii Księstwa Warszawskiego 5 pułk został przemianowany na 12 Pułk Ułanów używając na pamiątkę barw biało-niebiesko-czerwonych.
Pod koniec 1809 roku pułk liczył 943 żołnierzy. Stacjonował w Białej.
Żołnierze pułku
- Dowódca pułku
- płk Gabriel Stanisław Rzyszczewski (1 lipca 1809):
- Żołnierze
Mundur
Od 1810 roku obowiązywała następująca barwa munduru:
Kołnierz karmazynowy z białą wypustką; rabaty granatowe z białą wypustką.
Lampasy spodni karmazynowe.
Walki
W wyprawie na Moskwę w 1812 roku pułk wziął udział w bitwach pod Grodnem (30 czerwca 1812), Romanowem (4 lipca 1812), Możajskiem (5 i 7 września 1812), Mirem, Borodino, Czerykowem (29 września 1812), Woronowem i Medynią (25 października 1812) W czasie odwrotu na pewnym odcinku jeden ze szwadronów eskortował Napoleona, a po wypadku księcia Józefa Poniatowskiego 3 szwadron eskortował go z Wilna do Warszawy.
Ze względu na niskie stany osobowe w 1813 roku, 12. i 8 pułk ułanów połączyły się i walczyły pod nazwą tego ostatniego w bitwach pod Neustadt, Wachau, a w końcu pod Lipskiem (tzw. "Bitwa Narodów"). Połączonym pułkiem dowodził płk Antoni Potocki.
Przypisy
- ↑ a b c d Gembarzewski 1925 ↓, s. 62.
- ↑ Zych 1961 ↓, s. 207.
- ↑ Askenazy i Gembarzewski 2003 ↓, s. 150.
- ↑ Władysław Mniszek-Tchorznicki. tchorznicki.com. .
- ↑ Askenazy i Gembarzewski 2003 ↓, s. 173.
Bibliografia
- Szymon Askenazy, Bronisław Gembarzewski: Wojsko Polskie: Księstwo Warszawskie 1807-1814. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2003. ISBN 83-88841-47-5.
- Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.}
- Gabriel Zych: Armia Księstwa Warszawskiego 1807 – 1812. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1961.
- Karol Linder: Dawne Wojsko Polskie. Ubiór i uzbrojenie. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1960.
| Wojska |
| ||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Bitwy |
| ||||||||||||||||||||||
| Zobacz |
| ||||||||||||||||||||||
