4 Dywizja Kawalerii (austro-węgierska)
4 Dywizja Kawalerii (austro-węgierska) to temat, który wywołał duże zainteresowanie i debatę we współczesnym społeczeństwie. Przez lata 4 Dywizja Kawalerii (austro-węgierska) był przedmiotem badań, analiz i refleksji ekspertów z różnych dziedzin. Niezależnie od tego, czy na polu naukowym, kulturalnym, politycznym czy społecznym, 4 Dywizja Kawalerii (austro-węgierska) jest przedmiotem ciągłej uwagi, generując sprzeczne opinie i różnorodne stanowiska. W tym artykule zbadamy różne aspekty 4 Dywizja Kawalerii (austro-węgierska), jego wpływ na życie codzienne, jego ewolucję w czasie i implikacje, jakie ma w dzisiejszym świecie. Dodatkowo omówimy przyszłe perspektywy 4 Dywizja Kawalerii (austro-węgierska) i to, jak jego wpływ będzie nadal kształtował naszą rzeczywistość.
4 Dywizja Kawalerii (4. Kavalleriedivision, 4. KD., 4. KTD., KTDiv. Lemberg) – wielka jednostka kawalerii cesarskiej i królewskiej Armii.
Historia dywizji
Dywizja Kawalerii Lwów stacjonowała na terytorium 11 Korpusu. Dywizja podlegała bezpośrednio komendantowi 11 Korpusu. Komenda dywizji mieściła się w garnizonie Lwów.
W latach 1906–1908 w skład dywizji wchodziła:
- 18 Brygada Kawalerii w Złoczowie,
- 21 Brygada Kawalerii we Lwowie.
W 1908 roku dywizja została rozformowana. Komenda 18 Brygady Kawalerii została przeniesiona do Wiednia i włączona do Dywizji Kawalerii Wiedeń, a 21 Brygada Kawalerii podporządkowana komendantowi Dywizji Kawalerii Stanisławów. Dotychczasowy komendant dywizji, generał Karl Tersztyánszky von Nádas razem z oficerami sztabu (kpt. SG Alfred Dragoni von Rabenhorst i por. pd SG Karl Apponyi) oraz szefem sanitarnym (lekarz sztabowy Maximilian Wittlin), szefem intendentury (intendent wojskowy Wilhelm Dejonge) i wojskowym kancesistą kontroli Eduardem Rothem został przeniesiony do Bratysławy, do nowo utworzonej Komendy Dywizji Kawalerii Pozsony.
W sierpniu 1914 roku, po przeprowadzonej mobilizacji, w skład dywizji wchodziła:
- 18 Brygada Kawalerii,
- 21 Brygada Kawalerii,
- Dywizjon Artylerii Konnej Nr 11.
- Oddział Karabinów Maszynowych Kawalerii.
Dywizja podlegała bezpośrednio Naczelnej Komendzie Armii (niem. Armeeoberkommando).
Obsada personalna komendy
- Komendanci dywizji
- FML Edmund von Krieghammer (1886 – 1889 → komendant 1 Korpusu)
- FML Franz von Czeyda ( – 1 V 1904 → stan spoczynku)
- FML Adolf Dominik Ströhr (1904 – 1907)
- GM Karl Tersztyánszky von Nádas (1907 – 1908 → komendant Dywizji Kawalerii Pozsony)
- GM Edmund Ritter von Zaremba (7 IV – VIII 1914)
- GM Otto Berndt (VIII 1914 – 1915)
- FML Johann Ostermuth von Csajkov (IX 1915 – VIII 1916)
- Szefowie sztabu
- mjr SG Paul Palkovics de Szenkvicz ( – 1907 → Komenda 4 Korpusu w Budapeszcie)
- kpt. SG Jan Romer (1907 – 1908 → Komenda 15 Korpusu w Sarajewie)
Przypisy
- ↑ Schematismus 1908 ↓, s. 141.
- ↑ Schematismus 1909 ↓, s. 127, 145.
- ↑ Schematismus 1908 ↓, s. 141, 218, 220, 1158, 1189, 1217.
- ↑ Schematismus 1909 ↓, s. 133, 224, 226, 1203, 1234, 1263.
- ↑ Skład oddziału: 4 ciężkie karabiny maszynowe, 3 oficerów i 57 żołnierzy obsługi.
- ↑ Schematismus 1909 ↓, s. 133.
- ↑ a b Komendanci dywizji ↓.
Bibliografia
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1908. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1907. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1909. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1909. (niem.).
- Juliusz Bator: Wojna galicyjska. Działania armii austro-węgierskiej na froncie północnym (galicyjskim) w latach 1914-1915. Kraków: Wydawnictwo EGIS Sp. z o.o., 2008. ISBN 978-83-7396-747-2. (pol.).
- Cavalry Divisional Commanders 1914-1918. Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918 . Glenn Jewison & Jörg C. Steiner. . .
| Dywizje kawalerii | |
|---|---|
| Brygady kawalerii | |
| Pułki dragonów | |
| Pułki ułanów | |
| Pułki ułanów c. k. Obrony Krajowej | |
| Pułki huzarów | |
| Pułki huzarów Honwedu | |
| Dywizjony strzelców konnych | |
| Dywizjony artylerii konnej |
