Temat 97 Dywizja Strzelców (III Rzesza) przykuł uwagę ludzi w każdym wieku i każdym sektorze społeczeństwa. Jest to temat dyskutowany i dyskutowany od lat, a wciąż aktualny. 97 Dywizja Strzelców (III Rzesza) to coś, co w jakiś sposób wpływa na nas wszystkich, czy to na poziomie osobistym, zawodowym czy społecznym. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z 97 Dywizja Strzelców (III Rzesza) i jego wpływem na nasze życie. Od jego pochodzenia i historii po zaangażowanie w dzisiejsze społeczeństwo, 97 Dywizja Strzelców (III Rzesza) to temat, który zasługuje na dogłębną analizę, aby lepiej zrozumieć jego znaczenie i wpływ na nasze codzienne życie.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
10 grudnia 1940 |
Rozformowanie |
maj 1945 |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych |
wojska lądowe |
Rodzaj wojsk |
piechota |
Podległość |
OKH |
Skład |
patrz tekst |
97 Dywizja Strzelców (niem. 97. Jäger-Division) – jedna z niemieckich dywizji strzelców. Utworzona została 10 grudnia 1940 r. w rejonie Bad Tölz jako 97. Dywizja Piechoty Lekkiej (97. leichte Infanterie-Division). 6 lipca 1942 r. została przemianowana na 97 Dywizję Strzelców (97. Jäger-Division).
Dywizja walczyła na foncie wschodnim od 22 czerwca 1941 r. początkowo na Ukrainie (pod Lwowem, Winnicą, Humaniem i Kijowem), następnie nad Dońcem. Odpierała sowiecką ofensywę zimową (1941-42), brała udział w bitwie o Izjum, kampanii kaukaskiej (1943-43) i działaniach odwrotowych. Jednostka poniosła ciężkie straty w czasie bitwy na łuku kurskim. Aktywnie uczestniczyła w walkach podczas odwrotu z Ukrainy m.in. na przyczółku nikopolskim. Ostatecznie została rozbita w marcu 1944 r., później jej resztki przerzucono do Słowacji, gdzie nadal stawiała opór. Walczyła m.in. na Górnym Śląsku. Szlak bojowy zakończyła na wschód od Pragi poddając się wojskom sowieckim w maju 1945.
97 Dywizja była jednym z najczęściej odznaczanych związków taktycznych Wehrmachtu. Jej żołnierze otrzymali 10690 Krzyży Żelaznych II klasy, 1468 Krzyży Żelaznych I klasy, 30 Krzyży Niemieckich, 14 Krzyży Rycerskich i 4 Krzyże Rycerskie Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes mit Eichenlaub). W czasie walk poległo ok. 13 000 żołnierzy tej dywizji.