Antoni Wandtke

W dzisiejszym świecie Antoni Wandtke jest tematem ciągłego zainteresowania i debaty. Wraz z postępem technologii i globalizacją Antoni Wandtke przejął wiodącą rolę we współczesnym społeczeństwie. Niezależnie od tego, czy chodzi o politykę, kulturę, naukę czy historię, Antoni Wandtke znacząco wpłynął na życie ludzi na całym świecie. Z tego powodu konieczne jest głębsze zagłębienie się w badania i analizę Antoni Wandtke, w celu zrozumienia jego wpływu i wpływu na różne aspekty codziennego życia. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Antoni Wandtke i jego dzisiejszym znaczeniem, aby zaoferować kompleksowy pogląd na ten bardzo ważny temat.

Antoni Bazyli Wandtke
pułkownik piechoty pułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

13 września 1891
Zdunowice

Data i miejsce śmierci

12 sierpnia 1978
Katowice

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza

Jednostki

63 Toruński Pułk Piechoty
35 Pułk Piechoty
55 Poznański Pułk Piechoty
81 Pułk Strzelców Grodzieńskich
76 Lidzki Pułk Piechoty
Pułk KOP „Wilno”
133 Pułk Piechoty

Stanowiska

dowódca batalionu
kwatermistrz pułku
zastępca dowódcy pułku
dowódca pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941) Złoty Krzyż Zasługi Medal Brązowy za Długoletnią Służbę

Antoni Bazyli Wandtke (ur. 13 września 1891 w Zdunowicach, zm. 12 sierpnia 1978 w Katowicach) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Antoni Bazyli Wandtke urodził się 13 września 1891 roku w Zdunowicach, w rodzinie Augusta, kierownika tamtejszej szkoły powszechnej jako najstarszy z dziewięciorga rodzeństwa. W 1911 roku ukończył Studium Nauczycielskie w Kościerzynie. W 1914 roku został zmobilizowany do Armii Cesarstwa Niemieckiego.

Jesienią 1919 roku, w Gnieźnie, objął dowództwo III batalionu Toruńskiego pułku strzelców. W styczniu 1920 roku na czele dowodzonego przez siebie pododdziału wziął udział w zajęciu Pomorza. W trzeciej dekadzie tego samego miesiąca powierzono mu dowództwo nowo utworzonego batalionu sztabowego, występującego w strukturze pułku. 19 kwietnia 1920 roku na czele batalionu wyruszył na front i w pierwszej dekadzie maja skoncentrował się w Ostaszkiewiczach.

3 maja 1922 roku w Toruniu, jako pełniący obowiązki dowódcy 63 Toruńskiego pułku piechoty odebrał z rąk generała porucznika Władysława Sikorskiego chorągiew pułku. Tego samego dnia został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 519. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W 1923 roku pełnił obowiązki dowódcy batalionu sztabowego 35 pułku piechoty w Brześciu. W grudniu 1924 roku został przeniesiony do 55 pułku piechoty w Lesznie na stanowisko dowódcy III batalionu. W lipcu 1925 został przesunięty ze stanowiska komendanta składnicy wojennej na stanowisko kwatermistrza, a w kwietniu 1928 roku na stanowisko dowódcy II batalionu. 23 stycznia 1929 roku awansował na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1929 roku i 20. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W 1932 roku pełnił służbę na stanowisku zastępcy dowódcy 81 pułku piechoty w Grodnie. Od 19 października 1931 roku był słuchaczem dwutygodniowego kursu informacyjno-gazowego w Szkole Gazowej w Warszawie. 13 listopada 1935 roku został dowódcą 76 Lidzkiego pułku piechoty w Grodnie. 1 lutego 1937 roku został mianowany dowódcą pułku KOP „Wilno” w Wilnie. Na pułkownika został awansowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1938 roku i 8. lokatą w korpusie oficerów piechoty.

W sierpniu 1939 roku, w czasie mobilizacji alarmowej, objął dowództwo rezerwowego 133 pułku piechoty. Na czele tego oddziału walczył w kampanii wrześniowej 1939 roku. W latach 1939–1945 przebywał w niemieckiej niewoli, najdłużej w Oflagu II C Woldenberg.

Ordery i odznaczenia

Uwagi

  1. ↑ Medal nadany Rozkazem nr 25 Ministerstwa Spraw Wewnętrznych – Korpusu Ochrony Pogranicza z dnia 28 maja 1938 roku, pkt 4 (informacja ze zbiorów Archiwum Straży Granicznej w Szczecinie).

Przypisy

  1. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 23 ogłoszono sprostowanie daty urodzenia z 15 września 1891 roku na 13 września 1891 roku oraz zmianę imienia „Antoni” na „Antoni Bazyli”.
  2. ↑ Pułkownik WP August Wandtke, „Pomerania” nr 5 (88), Zarząd Główny Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego, maj 1979, s. 36.
  3. ↑ Ówczesny batalion sztabowy był pododdziałem wsparcia, w skład którego wchodziła kompania szturmowa, kompania karabinów maszynowych, pluton techniczny i pluton telegraficzny (łączności).
  4. ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 36.
  5. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 127 z 4 grudnia 1924 roku, s. 714.
  6. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 77 z 24 lipca 1925 roku, s. 416.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 173.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 22, 609.
  9. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 260.
  10. ↑ Opinie podpułkowników piechoty, Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce, sygn. 701/1/120, s. 30.
  11. ↑ Opinie dowódców pułków piechoty za 1936 rok, Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce, sygn. 701/1/120, s. 52.
  12. ↑ Opinie pułkowników piechoty za 1938 rok, Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce, sygn. 701/1/120, s. 310.
  13. ↑ M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 101 „za zasługi na polu organizacji i wyszkolenia wojska”.

Bibliografia

Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot