W tym artykule dokładnie zbadamy temat Armia Kubańska i przeanalizujemy jego różne aspekty z krytycznej i obiektywnej perspektywy. Armia Kubańska to temat, który wywołał duże zainteresowanie i debatę we współczesnym społeczeństwie i ważne jest, aby dokładnie go zbadać, aby zrozumieć jego wpływ na nasze codzienne życie. W tym artykule zajmiemy się różnymi punktami widzenia i opiniami na temat Armia Kubańska, oferując kompleksowy i zrównoważony pogląd, który pozwoli czytelnikowi wyrobić sobie własną opinię na ten temat. Od jego początków po przyszłe implikacje, zagłębimy się we wszystkie niuanse Armia Kubańska, aby zapewnić pełny przegląd tego, tak aktualnego dzisiaj tematu.
Armia Kubańska (ros. Кубанская армия) - ochotniczy związek operacyjny białych podczas wojny domowej w Rosji
Na przełomie 1917 i 1918 r. na Kubaniu, odciętym przez wojska bolszewickie od obszarów nad Donem, zostało sformowanych szereg ochotniczych oddziałów partyzanckich (m.in. Oddział starsziny wojskowego Gałajewa, 1 Ochotniczy Oddział Kubański, Oddział Zbawienia Kubania). Podlegały one Radzie Kubańskiej z siedzibą w Jekaterynodarze. 22 lutego 1918 r., ze względu na nacisk przeważających sił bolszewickich, ataman Kozaków kubańskich płk Aleksandr P. Filimonow na zebraniu oficerów wyższego stopnia podjął decyzję w sprawie opuszczenia Jekaterynodaru. 26 lutego głównodowodzącym ochotniczymi oddziałami powstańczymi na Kubaniu, zgrupowanymi formalnie w Armię Kubańską, został płk Wiktor L. Pokrowski. Po zajęciu Jekaterynodaru przez oddziały bolszewickie 14 marca 1918 r., Rada Kubańska 17 marca zawarła sojusz wojskowy z dowództwem działającej nad Donem Armii Ochotniczej. Oddziały powstańcze zebrały się 1 marca w aule Szendżij, gdzie połączyły się ze sobą. Były to następujące jednostki:
Armia Kubańska osiągnęła liczebność ok. 5 tys. ludzi, w tym ok. 3,3 tys. uzbrojonych (ok. 2,5 tys. piechoty, ok. 800 kawalerii). Miała na wyposażeniu 24 karabiny maszynowe i 12 dział. 14 marca w rejonie stanicy Riazanskaja połączyła się z oddziałami Armii Ochotniczej. Dowództwo nad połączonymi siłami objął gen. Ławr G. Korniłow.
31 grudnia 1919 r. została utworzona druga Armia Kubańska.