W dzisiejszym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Austriacki traktat państwowy. Od początków aż do dzisiejszej ewolucji temat ten wzbudził niespotykane zainteresowanie wielu ludzi na całym świecie. Zbadamy różne aspekty, które sprawiają, że Austriacki traktat państwowy jest tak istotny w dzisiejszym społeczeństwie i jego wpływ na różne obszary codziennego życia. Ponadto przeanalizujemy różne perspektywy i opinie ekspertów w tej dziedzinie, aby zapewnić naszym czytelnikom pełniejszą i wzbogacającą wizję. Przygotuj się na fascynującą podróż przez Austriacki traktat państwowy!
Traktat Państwowy w sprawie odbudowy niezawisłej i demokratycznej Austrii podpisany w Wiedniu dnia 15 maja 1955 r. | |
Przedmiot regulacji | |
---|---|
Podpisanie |
15 maja 1955 |
Wejście w życie | |
Depozytariusz | |
Język oryginału | |
Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych |
Austriacki traktat państwowy – umowa międzynarodowa podpisana 15 maja 1955 roku przez Austrię, Związek Radziecki, Wielką Brytanię, Francję i Stany Zjednoczone. Traktat został podpisany w Wiedniu, w Sali Marmurowej wiedeńskiego Belwederu. Zawarty zgodnie z zapowiedzią zawartą w Deklaracji moskiewskiej, na którą powołuje się we wstępie. Likwidował on Anschluss Austrii z 1938 roku, kończył także okupację kraju przez cztery mocarstwa, która trwała od 1945 roku. W myśl postanowień traktatu Austria m.in. odzyskała suwerenność państwową i granice z 1938 roku. Jednocześnie porozumienie zakazywało Austrii połączenia politycznego i gospodarczego z Niemcami w przyszłości oraz zobowiązywało ją do uznania układów paryskich, pokoju z Japonią i zamierzanego układu pokojowego z Niemcami. Art. 13 zabrania Austrii wytwarzania lub posiadania wyliczonych w nim rodzajów broni, w tym broni masowego rażenia. Warunkiem podpisania traktatu przez Związek Radziecki było proklamowanie przez Austrię wieczystej neutralności, co austriacki parlament uczynił 26 października 1955 roku.
Układ spisano w językach autentycznych angielskim, francuskim, niemieckim i rosyjskim. Do wejścia w życie wymagana była ratyfikacja przez Austrię oraz USA, Wielką Brytanię i ZSRR. Depozytariuszem został rząd ZSRR. Wejście w życie nastąpiło 27 lipca 1955 z chwilą złożenia dokumentów ratyfikacyjnych, zarejestrowany przez Sekretariat ONZ 27 września 1955 r. Art. 37 dozwala na przystąpienie do Układu członkom ONZ będącym w stanie wojny z Rzeszą w chwili jej kapitulacji.