Beit Kraków

W dzisiejszym świecie Beit Kraków staje się coraz bardziej istotnym i obecnym tematem w społeczeństwie. Wraz z postępem technologii i globalizacją Beit Kraków stał się podstawowym elementem codziennego życia ludzi, wpływając na różne aspekty, takie jak gospodarka, polityka, kultura i sposób, w jaki odnosimy się do innych. W tym artykule szczegółowo zbadamy znaczenie Beit Kraków, jego implikacje i ewolucję w czasie. Ponadto przeanalizujemy jego wpływ w różnych obszarach, aby lepiej zrozumieć jego dzisiejsze znaczenie.

Logo Beit Kraków
Rabin Tanya Segal podczas szabatu w Żydowskim Muzeum Galicia, 2009
Hawdala w Żydowskim Muzeum Galicia podczas Festiwalu Kultury Żydowskiej w Krakowie, 2009

Beit Kraków (z hebr.: dom) - organizacja zarejestrowana w 2009, działającą w nurcie judaizmu reformowanego. Jest ona niezależna od Związku Postępowych Gmin Żydowskich-Beit Polska. Prowadzi różnorodną ofertę programów edukacyjnych, religijnych i kulturalnych. Z uwagi na obecność w społeczności wielu artystów, duży nacisk jest kładziony na poznawanie żydowskiej tradycji również poprzez sztukę. Przewodnikiem duchowym od 2009 roku jest rabin Tanja Segal, pierwsza kobieta rabin w Polsce.

Edukacja

Na repertuar programów edukacyjnych składają się różne zajęcia, wśród nich np. lekcje języka hebrajskiego prowadzone są przez native-speakerów. Dużym powodzeniem cieszą się także zajęcia Wstęp do judaizmu. Celem tych zajęć jest poszerzenie i usystematyzowanie wiedzy związanej z religią i kulturą żydowską - także z punktu widzenia ruchu reformowanego.

Programy religijne

Beit Kraków organizuje regularne, cotygodniowe obchody szabatów i świąt żydowskich. Odbywają się też Hawdale i Szachrity. Członkowie społeczności przygotowują też wspólnie reformowany Sidur hebrajsko-polsko-angielski, zawierający tłumaczenia, transliteracje oraz ilustracje wykonane przez członków Beit Kraków. Istnieje też możliwość konwersji na judaizm.

Programy kulturalne

Przy współpracy artystów skupionych wokół Beit Kraków powstało przedstawienia pt. Tajemnice Mojej Babci. Traktuje ono o problemie poszukiwania własnej tożsamości, a oparte jest na prawdziwych historiach członków organizacji oraz midraszu Eicha z Księgi Zohar. Reżyserem sztuki była rabin Tanja Segal (która jest również absolwentką Moskiewskiej Akademii Teatralnej). Autorem scenografii był Agata Nowak. Przedstawienie powstało w ramach projektu, Teatr Midraszowy, będącego połączeniem studiowania klasycznych źródeł żydowskich z ich twórczą interpretacją (np. poprzez teatr, muzykę, sztukę itp).

Linki zewnętrzne

Przypisy