W tym artykule poruszymy temat Brahmanda, który był bardzo interesujący i istotny w różnych kontekstach na przestrzeni dziejów. Od samego początku Brahmanda wzbudzał ciekawość i debatę wśród ekspertów i fanów, generując niezliczone teorie, badania i badania, które miały na celu pełne zrozumienie jego znaczenia i wpływu na społeczeństwo. Przez lata Brahmanda odegrał fundamentalną rolę w różnych dziedzinach, od kultury i sztuki, po naukę i technologię, pozostawiając niezatarty ślad w ludzkości. W tym sensie niezbędna jest analiza i refleksja nad Brahmanda, jego wieloma aspektami i wpływem na współczesny świat.
Brahmanda (trl. brahmānḍa, jajo Brahmy) – hinduistyczny makrokosmos, model świata materialnego o formie kosmicznego jaja, którego twórcą jest Brahma (czyli Śrikantha). Jajo Brahmy przestaje istnieć podczas prakrytapralaji.
Z pępka Garbhodakaśaji wyrasta kwiat lotosu, błyszczący jak tysiąc oślepiających słońc, który jest źródłem wszystkich uwarunkowanych dusz, a pierwszą żywą istot, która z niego pochodzi jest Brahma. Gdy Mahawisznu, który spoczywa na Oceanie Garbhodaka, wnika do serca Brahmy, ten odzyskuje swą inteligencję i stwarza wszechświat, takim jakim był poprzednio. Na początku Brahma stwarza ze swego cienia okrywy ignorancji uwarunkowanych dusz. Okryw tych jest pięć, a zostały nazwane: tamisra, andha-tamisra, tamas, moha i maha-moha.
Brahmanda dzieli się na 21 poziomów. Otoczona jest skorupą (analogicznie jak jajko) i umieszczona w przestrzeni wszechświata pośród sobie podobnych światów. Jajo Brahmy istnieje tak długo jak jego stwórca, jednak rejony niższe zanikają każdego dnia Brahmy. Termin ten charakterystyczny jest dla okresu powedyjskiego.
Podział brahmandy na rejony jest troisty, dając w efekcie 21 sfer :
Jajo Brahmy bywa dzielone również na 42 poziomy (loka). Siedem najwyższych sfer (zaczynających się od poziomu ziemskiego) to górna połowa jaja. Dolną połówkę brahmandy stanowi zaś siedem sfer patala i 28 sfer naraka.