Obecnie Caterina Buti del Vacca to temat, który nabrał dużego znaczenia w społeczeństwie. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na gospodarkę, technologię, kulturę czy politykę, Caterina Buti del Vacca stał się kluczowym elementem obecnej dynamiki. Jego wpływ jest zauważalny we wszystkich obszarach, wywołując debaty, kontrowersje, postęp i znaczące zmiany. Dlatego konieczne jest dogłębne przeanalizowanie wszystkich aspektów związanych z Caterina Buti del Vacca, aby zrozumieć jego zakres i implikacje we współczesnym świecie. Dlatego w tym artykule zagłębimy się w badanie Caterina Buti del Vacca, badając jego różne aspekty i wpływ na dzisiejsze społeczeństwo.
Caterina Buti del Vacca (również Caterina Lippi, ur. 1436, zm. 1495) – kochanka florenckiego notariusza ser Piera da Vinci, matka włoskiego malarza renesansowego Leonarda da Vinci.
Pochodzenie Cateriny nie zostało do końca ustalone. Jeden z pierwszych biografów Leonarda da Vinci, piszący ok. 1540 Anonimo Gaddiano, przekazał, że matka artysty pochodziła z wysokiego stanu społecznego, przy czym istnieje hipoteza, jakoby była ona dzieckiem nieślubnym. Przez dłuższy czas uważano, że urodziła się ok. 1427 roku. Na podstawie badań przeprowadzonych w 2017 roku przez brytyjskiego historyka sztuki Martina Kempa i włoskiego archiwisty Giuseppe Pallantiego ustalono, że Caterina urodziła się w 1436 roku. Pochodziła z ubogiej rodziny chłopskiej. Przyjmuje się również, że była ona córką drwala Boscaiola di Cerreto Guidi z dębowego lasu niedaleko Vinci. W 1450 roku została sierotą, wraz z młodszym bratem mieszkała u babki, która zmarła rok później.
Miała romans z florenckim prawnikiem i księgowym ser Pierem da Vinci, wywodzącym się z rodziny notariuszy. 15 kwietnia 1452 urodziła syna, nazwanego imieniem Leonardo. Ser Piero nadał mu nazwisko, lecz nie poślubił Cateriny, prawdopodobnie dlatego, że był już zaręczony z córką bogatego notariusza Albierą di Giovanni Amadori.
Według innych spekulacji Caterina mogła być niewolnicą z Chin lub krajów arabskich.
Rok po urodzeniu Leonarda Caterina wyszła za mąż za mieszkańca Vinci Antonia di Piero Buti del Vacca zwanego Accattanbrigą (awanturnikiem), wykonującego zawód piecowego (wypalał wapno) w Mercatale, i zamieszkała wraz z nim w Campo Zeppi. Małżeństwo zaaranżował Piero da Vinci (Antonio był jednym z pracowników na jego włościach).
Małżeństwo uchodziło za owocne. Para miała jednego syna i cztery córki. Najstarszą córką była Piera (ok. 1454), następnie urodzili się Maria (1457), Lisabetta, Francesco i Sandra. Dzieci najprawdopodobniej zostały ochrzczone w kościele parafialnym San Pantaleone naprzeciwko Campo Zeppi. Według notatki z 1487 roku małżeństwo mieszkało z czworgiem dzieci. Zapis nie mówi nic o Marii, która mogła wcześniej wyjść za mąż lub umrzeć. W 1490 roku zmarł mąż Cateriny. W tym samym czasie zmarł jej syn, zastrzelony z kuszy.
16 lipca 1493 do Corte Vecchia przyjechała kobieta o imieniu Caterina, identyfikowana z matką Leonarda. Informację o jej przybyciu da Vinci zamieścił w swoim notatniku. Caterina po owdowieniu miała przyjechać do syna, aby u jego boku przeżyć ostatnie lata życia. Z Leonardem mieszkała przez dwa lata. Gdy zmarła, da Vinci urządził jej skromny jak na tamte czasy pogrzeb, zapisując w swym notatniku wszystkie wydatki na sumę 123 soldów. Według części badaczy w 1495 roku Leonardo pochował nie matkę, a służącą o tym samym imieniu.