Temat Chaggaj Merom ma dziś ogromne znaczenie i z biegiem czasu stał się przedmiotem licznych badań i debat. Znaczenie Chaggaj Merom polega na jego wpływie na różne aspekty życia codziennego, od zdrowia po gospodarkę. Na przestrzeni dziejów Chaggaj Merom odgrywał fundamentalną rolę w społeczeństwie, wpływając na sposób, w jaki ludzie odnoszą się do siebie nawzajem i do otaczającego ich środowiska. W tym artykule zostaną zbadane różne perspektywy Chaggaj Merom, analizując jego wpływ na społeczeństwo i jego znaczenie w dzisiejszym świecie.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Poseł do Knesetu | |
| Okres |
od 21 listopada 1988 |
| Przynależność polityczna | |
Chaggaj Merom (hebr.: חגי מירום, ang.: Hagai Meirom, ur. 23 września 1946 w Afuli) – izraelski prawnik i polityk, w latach 1988–1999 poseł do Knesetu.
Urodził się 23 września 1946 w Afuli, w ówczesnym Brytyjskim Mandacie Palestyny.
Służbę wojskową zakończył w stopniu kapitana. Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Telawiwskim(LLB).
W wyborach w 1988 został wybrany posłem z listy Koalicji Pracy. W dwunastym Knesecie zasiadał w komisjach spraw zagranicznych i obrony; konstytucyjnej, prawa i sprawiedliwości; budownictwa oraz edukacji i kultury. W trakcie kadencji Koalicja przekształciła się w unitarną Partię Pracy, z której listy Merom uzyskał reelekcję w 1992. W trzynastym Knesecie był przewodniczącym komisji budownictwa oraz spraw zagranicznych i obrony, a także podkomisji ds. personelu i edukacji w wojsku i komitetu wspólnego ds. budżetu Knesetu. Ponadto był członkiem komisji konstytucyjnej, prawa i sprawiedliwości. W wyborach w 1996 po raz trzeci zdobył mandat poselski, a w Knesecie XIV kadencji zasiadał w komisjach spraw zagranicznych i obrony; konstytucyjnej, prawa i sprawiedliwości oraz budownictwa.
23 lutego 1999 opuścił wraz Nissimem Cewilim macierzyste ugrupowanie, by wraz z Jicchakiem Mordechajem, Dawidem Magenem, Danem Meridorem i Eli’ezerem Sandbergiem, którzy opuścili frakcję Likud-Geszer-Comet, utworzyć nowe ugrupowanie – Partię Centrum. W wyborach w 1999 utracił miejsce w parlamencie.