W dzisiejszym świecie Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie zyskał niespotykane dotąd znaczenie. Niezależnie od tego, czy chodzi o naukę, technologię, sztukę, politykę czy życie codzienne, Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie to temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Jego wpływ był znacząco odczuwalny w naszym życiu, wywołując debaty, kontrowersje i odkrycia, które zmieniły nasze postrzeganie i rozumienie Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie. W tym artykule szczegółowo zbadamy to zjawisko, analizując jego różne aspekty, historię, obecny wpływ i przyszły potencjał.
Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie, 2007 r. | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Typ cmentarza |
wojskowy |
Wyznanie |
ekumeniczny |
Data otwarcia | |
Zarządca |
Miasto Charków |
Architekt | |
Położenie na mapie obwodu charkowskiego | |
Położenie na mapie Ukrainy | |
50°04′50″N 36°15′46″E/50,080556 36,262778 |
Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu (ukr. Цвинтар жертв тоталітаризму) – cmentarz wojskowy w Charkowie, w rejonie kijowskim, na Piatichatkach, wzniesiony w latach 1999–2000 według projektu Zdzisława Pidka i Andrzeja Sołygi oraz Wiesława i Jacka Synakiewiczów.
Cmentarz powstał z inicjatywy Federacji Rodzin Katyńskich; spoczywa na nim 4 302 oficerów Wojska Polskiego i polskich cywili zamordowanych w 1940 przez NKWD, a także około 2000 radzieckich Ukraińców, Rosjan i Żydów zamordowanych przez NKWD w latach 1937–1938.
Polscy jeńcy wojenni pochowani na cmentarzu zostali w 1940 przewiezieni do Charkowa z obozu w Starobielsku i rozstrzelani w piwnicach Obwodowego Zarządu NKWD w Charkowie.
W 2003 ukazała się „Księga Cmentarna” cmentarza w Charkowie, zawierająca listę pochowanych tam ofiar zbrodni katyńskiej wraz z krótkimi biogramami (łącznie 3812 nazwisk).
W trakcie rosyjskiej agresji na Ukrainę w 2022 roku teren cmentarza został trafiony rosyjską bombą kasetową.