Cmentarz wojenny nr 390 – Mogiła
Dziś Cmentarz wojenny nr 390 – Mogiła to temat, który pozostaje aktualny i interesujący dla szerokiego grona odbiorców. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy wpływ na kulturę popularną, Cmentarz wojenny nr 390 – Mogiła nadal jest tematem ciągłej debaty i badań. Od swoich początków do chwili obecnej Cmentarz wojenny nr 390 – Mogiła był kamieniem milowym w różnych aspektach ludzkiego życia, a jego znaczenie pozostaje niezaprzeczalne. W tym artykule zbadamy wiele aspektów Cmentarz wojenny nr 390 – Mogiła i jego wpływ w różnych obszarach, mając na celu zaoferowanie pełnego i wzbogacającego spojrzenia na ten ważny temat.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres | |
| Typ cmentarza |
wojenny |
| Stan cmentarza |
nieczynny |
| Data otwarcia | |
| Data ostatniego pochówku | |
| Architekt | |
Położenie na mapie Krakowa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
 50°04′11,7″N 20°03′04,8″E/50,069917 20,051333
| |
Cmentarz wojenny nr 390 – Mogiła – austriacki cmentarz wojenny z okresu I wojny światowej wybudowany przez Oddział Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie i znajdujący się na terenie jego okręgu XI Twierdza Kraków.
Jest to niewielka kwatera we wschodniej części cmentarza parafialnego w Mogile, usytuowanego na osiedlu Wandy w Nowej Hucie.
Pochowano na nim 71 żołnierzy austriackich z 3.,6.,14., 24. i 25. pułków piechoty, 16. pułku piechoty honwedów, 6. pułku ułanów, 12. pułku armat polowych Landwehry, 21. i 212. marszbatalionów Landszturmu, 2. i 79. batalionów Landszturmu, 35. pułku ciężkiej artylerii polowej, 53. pułku artylerii polowej, 2. pułku armat polowych Landwehry. 23 żołnierzy poległo 14 września 1914 roku, a 48 żołnierzy było ofiarami wybuchu amunicji, 2 sierpnia 1917 roku, w pobliskim forcie.
,_Wandy_Estate,_Nowa_Huta,_Krakow,_Poland.jpg)
Cmentarz zaprojektował Hans Mayr. Z oryginalnego projektu zachował się tylko pomnik centralny w kształcie krzyża, przykrytego daszkiem z czerwonej dachówki-karpiówki. Cmentarz, gdy powstał, był ogrodzony a na narożnych słupkach znajdowały się rzeźby żołnierskiej czapki położonej na wieńcu, motyw charakterystyczny dla tego Okręgu.
W latach 2013-2017 przeprowadzono odbudowę cmentarza.
Bibliografia
- Oktawian Duda Cmentarze I Wojny Światowej w Galicji Zachodniej 1914–1918, Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu, Warszawa 1995, ISBN 83-85548-33-5
- Roman Frodyma Galicyjskie Cmentarze wojenne t. III Brzesko-Bochnia-Limanowa, Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, Pruszków 1998, ISBN 83-85557-52-0