Czapajew (film)

W dzisiejszym artykule zajmiemy się tematem Czapajew (film), zagadnieniem, które wywołało zainteresowanie i debatę w różnych obszarach. Czapajew (film) to temat, który nie ogranicza się do jednego celu, ponieważ może obejmować aspekty osobiste, zawodowe, kulturowe, historyczne, społeczne lub polityczne. Jest to temat, który przyciągnął uwagę wielu osób i ważne jest, aby omówić go z różnych perspektyw, aby lepiej zrozumieć jego zakres i wpływ. W tym artykule przeanalizujemy różne aspekty związane z Czapajew (film), badając jego implikacje i możliwe rozwiązania.

Czapajew
Чапаев
Ilustracja
Boris Baboczkin jako Czapajew
Gatunek

biograficzny,
dramat wojenny

Rok produkcji

1934

Data premiery

5 października 1934
1945 (Polska)

Kraj produkcji

ZSRR

Język

rosyjski

Czas trwania

93 min

Reżyseria

Siergiej Wasiljew
Gieorgij Wasiljew

Scenariusz

Siergiej Wasiljew
Gieorgij Wasiljew
Anna Furmanow

Główne role

Boris Baboczkin
Boris Blinow

Muzyka

Gawriił Popow

Zdjęcia

Aleksandr Sigajew
Aleksandr Ksenofontow

Scenografia

Isaak Machlis

Produkcja

Lenfilm

Nagrody
Nagroda Stalinowska
Grand Prix (Srebrna Waza) na 1. MFF w Moskwie (1935)
najlepszy film obcojęzyczny National Board of Review of Motion Pictures (1935)
Grand Prix na Międzynarodowej Wystawie w Paryżu (1937)
Brązowy Medal na 7. MFF w Wenecji (1946)
Czapajew (Чапаев)
Anka-puliemiotczica

Czapajew (ros. Чапаев) – radziecki film biograficzno-wojenny z 1934 roku w reżyserii Siergieja i Gieorgija Wasiljewów.

Geneza i fabuła

Film został nakręcony na podstawie materiałów Dmitrija i Anny Furmanowów o rosyjskim wojskowym Wasiliju Czapajewie. Furmanow znał osobiście Czapajewa, pracował w jego oddziale jako komisarz, a swoje wspomnienia zamieścił w książce, która stała się podstawą dla scenariusza filmu.

Fabuła filmu opowiada o przyjeździe do jednostki wojskowej komisarza partyjnego, który uświadamia politycznie żołnierzy. Dzięki jego wysiłkom wojsko nabiera karności, podnosi się jego morale, co przekłada się na zwycięstwa na polu bitwy. Do komisarza przekonuje się w końcu, początkowo wobec niego nieufny, charyzmatyczny dowódca Czapajew.

Odbiór

Czapajew został entuzjastycznie przyjęty w ZSRR, ale również dobrze oceniony za granicą. Mimo swojego propagandowego rytu i skromności zastosowanych środków plastycznych, film niesie ze sobą uniwersalne przesłanie. Jego scenariusz Jerzy Toeplitz określił jako „znakomicie skonstruowany”.

W ciągu pierwszych sześciu lat od premiery film miał zgromadzić przed ekranami 50 mln widzów. Czapajew zdobył główną nagrodę Srebrnej Wazy na 1. MFF w Moskwie (1935), podczas którego przewodniczącym jury był Siergiej Eisenstein.

Polska premiera filmu miała miejsce w 1945. Po polskiej premierze miały miejsce jeszcze premiery, m.in. w Niemczech i Finlandii.

Czapajew był ulubionym filmem Józefa Stalina.

Obsada" class="mw-editsection-visualeditor">edytuj | edytuj kod]

Nagrody

  • Grand Prix (Srebrna Waza) na 1. MFF w Moskwie (1935),
  • Najlepszy film obcojęzyczny National Board of Review of Motion Pictures (1935),
  • Grand Prix na Międzynarodowej Wystawie w Paryżu (1937),
  • Nagroda Stalinowska I stopnia (1941),
  • Brązowy Medal na 7. MFF w Wenecji (1946).

Przypisy

Linki zewnętrzne