W tym artykule zbadamy fascynujący świat Dario Bucciarelli, odnosząc się do jego znaczenia, wpływu i znaczenia w wielu obszarach. Od swoich początków do obecnej ewolucji Dario Bucciarelli był przedmiotem licznych badań i debat, które przyczyniły się do poszerzenia naszego zrozumienia tego tematu. Na tych stronach zanurzymy się w jego historię, przeanalizujemy jej konsekwencje dla współczesnego społeczeństwa i zastanowimy się nad jego przyszłością. Podobnie zbadamy, jak Dario Bucciarelli przekształcił i nadal przekształca różne obszary, od nauki i technologii po sztukę i kulturę, oferując kompleksową i multidyscyplinarną wizję pozwalającą zrozumieć jej złożoność i zakres. Dołącz do nas w tej ekscytującej wycieczce po Dario Bucciarelli!
Arcybiskup Skopja | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Biskup Szkodry | |
Okres sprawowania |
1861–1864 |
Arcybiskup Skopje | |
Okres sprawowania |
1864-1878 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Nominacja biskupia |
18 grudnia 1860 |
Sakra biskupia |
10 marca 1861 |
Dario Bucciarelli O.F.M. (ur. 7 kwietnia 1827 w Castelplanio, k. Ankony, zm. 19 lutego 1878 w Prizrenie) – włoski arcybiskup katolicki.
W młodym wieku wstąpił do zakonu franciszkanów. Przez dziewięć lat pracował jako misjonarz w Albanii, zanim został wybrany sekretarzem biskupa diecezji szkoderskiej. W 1860 został biskupem-ordynariuszem diecezji Pult. 10 marca 1861 objął godność ordynariusza diecezji szkoderskiej. Od 1864 do końca życia pełnił posługę ordynariusza archidiecezji skopijskiej. Dziełem życia Bucciarellego była wzniesiona w Prizrenie świątynia katolicka, otwarta 31 października 1870. W 1862 ukazały się w Rzymie jego teksty religijne pisane wierszem, w języku albańskim – Udha e sceites cryc' e tiera pun t'divocme (Droga świętego Krzyża i inne prace religijne). Pozostawił po sobie w rękopisie gramatykę języka albańskiego, napisaną w języku włoskim.