W dzisiejszym artykule zajmiemy się tematem Dolina Dolnej Odry, zagadnieniem, które w ostatnim czasie wzbudziło duże zainteresowanie i dyskusję. Dolina Dolnej Odry przykuł uwagę osób z różnych środowisk, od ekspertów w danej dziedzinie po tych, którzy dopiero zaczynają zgłębiać ten temat. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom i punktom widzenia związanym z Dolina Dolnej Odry, aby zapewnić wszechstronną i wzbogacającą wizję tej kwestii. Od jego wpływu na społeczeństwo po globalne implikacje, zagłębimy się w szczegółową analizę, która pozwoli nam zrozumieć dzisiejsze znaczenie i złożoność Dolina Dolnej Odry.
Dolina Dolnej Odry koło wsi Krajnik Dolny | |
Zasięg regionu w obrębie Polski | |
Prowincja | |
---|---|
Podprowincja | |
Makroregion | |
Mezoregion |
Dolina Dolnej Odry |
Zajmowane jednostki administracyjne |
Polska: |
Dolina Dolnej Odry (313.24, niem. Unteres Odertal) – mezoregion Pobrzeża Szczecińskiego. Zajmuje dolinę rzeki Odry od okolic Cedyni aż po Zalew Szczeciński koło Stepnicy. Jej długość wynosi ok. 95 km, o szerokość od 2 do 12 km.
Dolina Dolnej Odry składa się z następujących fragmentów:
Strategiczne położenie (bliskość morza, transport rzeczny, szlaki kupieckie, ośrodki miejskie) już od wczesnego średniowiecza powodowało ścieranie się na tych terenach wpływów pomorskich, polskich i niemieckich (w tym pruskich i brandenburskich), a także w mniejszym stopniu szwedzkich i duńskich. Obszar penetracji przez plemiona słowiańskie głównie Pomorzan i Wkrzan. W 972 r. miała miejsce Bitwa pod Cedynią. Dziesięć wieków później na tym terenie posuwał się front tzw. operacji berlińskiej. Największy wpływ na dzisiejszy kształt i wygląd doliny miał okres Prowincji Pomorze, kiedy przekopano liczne kanały, wybudowano budowle hydrotechniczne i przystosowano część obszaru do celów przemysłowych, rolnictwa, hodowli i żeglugi.
Na terenach zalewowych dominują ekosystemy bagien i mokradeł. Na zboczach i na innych terenach niezalewanych wytworzyły się ekosystemy łąkowe (w tym siedliska kserotermiczne) i leśne. Na obszarach przylegających do Doliny duże kompleksy leśne: Puszcza Bukowa, Puszcza Goleniowska, Puszcza Piaskowa i Puszcza Wkrzańska. Wody śródlądowe, torfowiska, bagna, łąki i zarośla Doliny Dolnej Odry tworzą ciekawą mozaikę siedlisk, będącą ostoją ptaków o randze europejskiej i terenem szczególnie ważnym dla ptaków wodno-błotnych, które występują tu w olbrzymich koncentracjach, np. na jesiennym zlotowisku zbiera się do 9000 żurawi. Jedna z najważniejszych w skali kraju ostoi bielika. Występują tu co najmniej 34 gatunki ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej i 14 gatunków z Polskiej Czerwonej Księgi. Występuje tu również bogata fauna innych zwierząt kręgowych (w tym łosie i bobry).
Jednym z pionierów popularyzacji ochrony przyrody na terenach Doliny był niemiecki przyrodnik Paul Robien. Obecnie na terenie Doliny utworzono Międzynarodowy Park Dolina Dolnej Odry celem ochrony unikatowej w skali europejskiej fauny i flory rozlewisk Odry. Tworzy go Park Krajobrazowy Dolina Dolnej Odry wraz z niemieckim Parkiem Narodowym Doliny Dolnej Odry (niem. Nationalpark Unteres Odertal). W południowej części zlokalizowano Cedyński Park Krajobrazowy. Dolina Dolnej Odry objęta jest ochroną europejskiej sieci ekologicznej Natura 2000. Wyznaczono tu obszar specjalnej ochrony ptaków „Dolina Dolnej Odry” (PLB320003), a także specjalne obszary ochrony siedlisk: „Dolna Odra” (PLH320037) i „Ujście Odry i Zalew Szczeciński” (PLH320018). Zgodnie z obowiązującą procedurą obydwa obszary posiadają obecnie status obszarów mających znaczenie dla wspólnoty.
Rezerwaty i pomniki przyrody:
Inne formy ochrony przyrody:
Obszar rozwoju turystyki wodnej, szczególnie predysponowany do uprawiania żeglarstwa i spływów kajakowych. Na przystaniach organizowane są także rejsy małymi statkami oraz wodolotem na trasie Szczecin – Świnoujście. Liczne szlaki turystyczne i punkty widokowe.
Liczne szlaki turystyczne wyznaczono w obrębie wzgórz i tarasów przylegających do Doliny, zarówno po polskiej jak i niemieckiej stronie.