W dzisiejszym artykule zajmiemy się tematem Dom Ferberów w Gdańsku, zagadnieniem, które w ostatnim czasie wzbudziło duże zainteresowanie i dyskusję. Dom Ferberów w Gdańsku przykuł uwagę osób z różnych środowisk, od ekspertów w danej dziedzinie po tych, którzy dopiero zaczynają zgłębiać ten temat. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom i punktom widzenia związanym z Dom Ferberów w Gdańsku, aby zapewnić wszechstronną i wzbogacającą wizję tej kwestii. Od jego wpływu na społeczeństwo po globalne implikacje, zagłębimy się w szczegółową analizę, która pozwoli nam zrozumieć dzisiejsze znaczenie i złożoność Dom Ferberów w Gdańsku.
nr rej. 273 z 22 listopada 1969 | |
Fasada Domu Ferberów | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
ul. Długa 28 |
Typ budynku |
kamienica mieszczańska |
Styl architektoniczny | |
Kondygnacje |
4 |
Ukończenie budowy | |
Zniszczono |
1945 |
Odbudowano |
1954 |
Pierwszy właściciel | |
Kolejni właściciele |
do 1789 Ferberowie, do 1804 Frantziusowie, 1805-55 Steffensowie |
Położenie na mapie Gdańska | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego | |
54°20′56,40″N 18°39′04,33″E/54,349000 18,651203 |
Dom Ferberów (zwany Adam i Ewa) – kamienica zbudowana w 1560 w stylu renesansowym w Gdańsku na Głównym Mieście przy ul. Długiej, jest zwieńczona herbami Polski, Gdańska i Prus Królewskich, zdobiona pilastrami, posągami i medalionem. Budynek jest udekorowany fryzem z motywami niderlandzkimi.
Dom Ferberów należał do rodziny Ferberów, jednej z najbardziej wpływowych w Gdańsku, dała ona miastu: 6 burmistrzów, 3 ławników, 6 rajców, 3 kanoników i 1 biskupa.
Drzwi wejściowe do kamienicy były zdobione figurami Adama i Ewy, o których legenda głosiła, że są siedliskiem diabelskiej mocy. Z tego powodu, od 1786, po śmierci ostatniego potomka rodu Ferberów kamienica przez długi czas była niezamieszkana, dopiero po przebudowie i usunięciu drzwi wierzący w tę legendę uznali, że klątwa przestała ciążyć nad kamienicą.