Egzarchat apostolski Harbinu
Egzarchat apostolski Harbinu to temat, który w ostatnich latach przyciągnął uwagę wielu osób. Od czasu swojego pojawienia się wywołało debaty, kontrowersje i niekończące się badania mające na celu zrozumienie i analizę jego różnych aspektów. W tym artykule szczegółowo zbadamy Egzarchat apostolski Harbinu, od jego początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Przeanalizujemy różne punkty widzenia, z których można podejść do tego tematu, a także jego implikacje w różnych dziedzinach, takich jak polityka, ekonomia, kultura i technologia. Ponadto skupimy się na opiniach i perspektywach ekspertów w tej dziedzinie, aby zaoferować kompletną i wzbogacającą wizję Egzarchat apostolski Harbinu. Bez wątpienia jest to temat fascynujący, który nie pozostawia nikogo obojętnym i zasługuje na szczegółową i wnikliwą refleksję.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Data powołania |
20 maja 1928 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Metropolia |
zależna bezpośrednio od Stolicy Apostolskiej |
| katedra | |
| Egzarcha | |
Położenie na mapie Heilongjiangu  | |
Położenie na mapie Chin  | |
 45°45′N 126°38′E/45,750000 126,633333
| |
Egzarchat apostolski Harbinu (łac. Exarchatus Apostolicus Harbinensis, chiń. 哈尔滨东方天主教会特别区, rus. Апостольский экзархат Харбина) – rosyjskokatolicki egzarchat apostolski ze stolicą w Harbinie, w prowincji Heilongjiang, w Chińskiej Republice Ludowej. Jest to jedyna jednostka administracyjna katolickich Kościół wschodnich w Chinach (wliczając również Tajwan).
Historia
20 maja 1928, za pontyfikatu papieża Piusa XI, decyzją Papieskiej Komisji ds. Rosji wyrażoną w dekrecie Fidelium Russorum, erygowano egzarchat apostolski Harbinu. Główną rolę w egzarchacie odgrywali jezuici i marianie.
Wbrew nazwie nie była to wspólnota etnicznie rosyjska. Należeli do niej wszyscy katolicy wschodni, głównie używający rytu bizantyjskiego. Oprócz duszpasterstwa egzarchat prowadził także działalność szkolną, na czele z otwartym w 1929 Liceum Świętego Mikołaja w Harbinie, dostępnym również dla młodzieży prawosławnej. Placówka ta była wzorowana na przedrewolucyjnych szkołach rosyjskich i dbała o zapewnienie wykształcenie dzieciom licznej społeczności Rosjan, którzy uciekli przed rewolucją październikową do Harbinu.
Od zwycięstwa komunistów w chińskiej wojnie domowej w 1949 egzarchat apostolski, podobnie jak cały prześladowany Kościół katolicki w Chinach, nie może normalnie działać. Duchowni egzarchatu zostali aresztowani przez komunistów. Część z nich została wydana w ręce sowietów i trafiła do łagrów. Pozostałych wydalono do krajów zachodnich. Od tego czasu egzarchat nie prowadzi oficjalnej działalności. Brak informacji o ewentualnym istnieniu wspólnoty podziemnej.
Egzarchowie apostolscy
- o. Fabian Abrantowicz MIC (1928–1939)
- o. Andrzej Cikoto MIC (1939–1953)
- sede vacante (1953 – nadal)
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Lyceum St. Nicholas, Harbin, 1929-1949. . (ang.).
- ↑ Christopher Lawrence Zugger: The Forgotten: Catholics of the Soviet Empire from Lenin Through Stalin.
Bibliografia
- Giga-Catholic Information
- Catholic-Hierarchy
- Fidelium Russorum, AAS 20 (1928)