Obecnie Ewa Jarosz jest tematem o dużym znaczeniu we współczesnym społeczeństwie. Znaczenie Ewa Jarosz w ostatnich latach rośnie, wpływając na różne aspekty codziennego życia. Od polityki po technologię, poprzez kulturę i ekonomię, Ewa Jarosz stał się decydującym czynnikiem w globalnym procesie decyzyjnym. W tym artykule zbadamy, jak Ewa Jarosz wpływa na różne obszary naszego życia, analizując jego wpływ i prezentując różne perspektywy na tak istotny dzisiaj temat.
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
11 kwietnia 1963 |
Profesor nauk społecznych | |
Specjalność: diagnostyka pedagogiczna, pedagogika społeczna | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1996 |
Habilitacja |
2009 |
Profesura |
28 lutego 2020 |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Uniwersytet Śląski w Katowicach |
Odznaczenia | |
Ewa Jarosz (ur. 11 kwietnia 1963 w Rudzie Śląskiej) – polska pedagog i nauczyciel akademicki, profesor nauk społecznych, pracownik naukowy Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach i prorektor tej uczelni w kadencji 2020–2024, specjalistka i autorka publikacji naukowych na temat praw dziecka oraz na temat problemów społeczno-wychowawczych, w latach 2011–2018 społeczny doradca rzecznika praw dziecka.
W 1987 ukończyła studia na Wydziale Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu Śląskiego. Na tym samym wydziale uzyskiwała kolejne stopnie naukowe w zakresie nauk społecznych: w 1996 doktora (na podstawie pracy pt. Wzory reakcji reprezentantów intencjonalnych środowisk wychowawczych na zjawisko przemocy wobec dzieci), a w 2009 doktora habilitowanego (w oparciu o rozprawę zatytułowaną Ochrona dzieci przed krzywdzeniem – perspektywa globalna i lokalna. W 2020 prezydent RP nadał jej tytuł profesora nauk społecznych.
W 1987 podjęła pracę na macierzystej uczelni, została później adiunktem w Katedrze Pedagogiki Społecznej na Wydziale Pedagogiki i Psychologii. W kadencji 2008–2012 była prodziekanem ds. studiów niestacjonarnych. W pracy naukowej zajęła się zagadnieniami w zakresie diagnostyki pedagogicznej i pedagogiki społecznej.
W latach 2011–2018 była autorką corocznych raportów diagnostycznych na temat społecznych postaw wobec przemocy w wychowaniu. W tym samym okresie pełniła funkcję społecznego doradcy rzecznika praw dziecka.
W latach 2012–2016 była wiceprzewodnicząca Zespołu Pedagogiki Społecznej przy Komitecie Nauk Pedagogicznych Polskiej Akademii Nauk. W 2017 została wiceprezes Stowarzyszenia Pedagogów Społecznie Zaangażowanych. Członkini rad naukowych oraz recenzentka naukowa w czasopismach naukowych.
W lipcu 2018 kilkadziesiąt organizacji pozarządowych oraz przedstawiciele środowiska akademickiego zaproponowali jej kandydaturę na stanowisko rzecznika praw dziecka. W sierpniu została oficjalnie zgłoszona na ten urząd przez grupę posłów Platformy Obywatelskiej, Nowoczesnej oraz PSL. W głosowaniu z 13 września 2018 nie uzyskała wymaganej bezwzględnej większości głosów; za jej kandydaturą głosowało 179 posłów, przeciw 226, a 8 wstrzymało się od głosu.
We wrześniu 2020 objęła funkcję prorektora Uniwersytetu Śląskiego do spraw rozwoju kadry na czteroletnią kadencję.