Filip Dylewicz

Filip Dylewicz

Filip Dylewicz w barwach Asseco Arki Gdynia
#8
silny skrzydłowy
Pseudonim	Dylu
Data i miejsce urodzenia	25 stycznia 1980 Bydgoszcz
Wzrost	202 cm
Masa ciała	110 kg
Kariera
Aktywność	1996–2022
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. 1996–1997 Astoria Bydgoszcz 1997–2002 Prokom Trefl Sopot 114 2002–2003 → Old Spice Pruszków 16 2003–2009 Prokom Trefl Sopot 215 2009–2010 Air Avellino (Włochy) 28 2010–2013 Trefl Sopot 113 2010–2011 Trefl II Sopot (IILM) 2 2013–2016 PGE Turów Zgorzelec 108 2016–2018 Trefl Sopot 58 2018–2019 Arka Gdynia 12 2019–2019 Timeout Polonia 1912 Leszno (ILM) 7 2019–2020 BM Slam Stal Ostrów Wlkp. 15 2020–2022 Asseco Arka Gdynia 57
Kariera reprezentacyjna Lata Reprezentacja Wyst. 1998  Polska U–18 2000  Polska U–20 2002–2013  Polska
↑ Mecze w lidze aktualne na 19 stycznia 2022.
Dorobek medalowy Polska Liga Koszykówki złoto 2013/14 koszykówka złoto 2008/09 koszykówka złoto 2007/08 koszykówka złoto 2006/07 koszykówka złoto 2005/06 koszykówka złoto 2004/05 koszykówka złoto 2003/04 koszykówka srebro 2011/12 koszykówka srebro 2001/02 koszykówka srebro 2014/15 koszykówka brąz 2000/01 koszykówka
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Filip Dylewicz (ur. 25 stycznia 1980 w Bydgoszczy) – polski koszykarz, występujący na pozycji silnego skrzydłowego, reprezentant kraju, siedmiokrotny mistrz kraju.

Wychowanek Astorii Bydgoszcz. W 1997 trafił do Trefla Sopot, gdzie z krótką przerwą (wypożyczenie w sezonie 2002/03 do Old Spice Pruszków) grał do sezonu 2008/2009. Z drużyną z Sopotu pięciokrotnie zdobywał tytuł Mistrza Polski. Od 2004 roku regularnie występuje w kadrze narodowej. Pod koniec 2004 przed Euroligowym meczem z Olympiakosem Pireus został zawieszony przez władze Euroligi na 3 miesiące po wykryciu w jego organizmie niedozwolonych środków. W lipcu 2009 podpisał kontrakt z włoskim klubem Air Avellino. Po roku gry na Półwyspie Apenińskim wrócił do Polski i podpisał umowę z Treflem Sopot. Od 2013 do 2016 roku zawodnik PGE Turowa Zgorzelec.

8 sierpnia 2016 związał się po raz kolejny w karierze z zespołem Trefla Sopot. 1 sierpnia 2018 podpisał po raz kolejny w karierze umowę z gdyńskim klubem, który zmienił nazwę z Asseco na Arka.

13 września 2019 podpisał kontrakt z I-ligowym zespołem Timeout Polonia 1912 Leszno. 14 listopada powrócił do Ekstraklasy, wiążąc się jednorocznym kontraktem z BM Slam Stalą Ostrów Wielkopolski.

3 lipca 2020 po raz kolejny w karierze zawarł umowę z Asseco Arką Gdynia.

3 lipca 2022 roku po meczu Niemcy – Polska w eliminacjach MŚ 2023 w koszykówce w studiu TVP Filip Dylewicz ogłosił zakończenie kariery.

5 listopada 2022 roku podczas 40. derbów Trójmiasta rozgrywanych pomiędzy Suzuki Arką Gdynia a Treflem Sopot miało miejsce oficjalne zakończenie kariery Filipa Dylewicza.

Filip Dylewicz jest samodzielnym rekordzistą pod względem liczby występów na poziomie Energi Basket Ligi. 13 kwietnia 2022 roku Filip Dylewicz rozegrał swój ostatni mecz w karierze pomiędzy Asseco Arką Gdynia a Argedem Bm Stal Ostrów Wlkp. Mecz ten sprawił, że jego licznik zatrzymał się na 708 spotkaniach. W styczniu 2021 roku wyprzedził pod tym względem Dariusza Parzeńskiego (672 występy).

Ma córkę.

Jego postać znajduje się w grze NBA 2K16.

Osiągnięcia

Stan na 8 marca 2022, na podstawie, o ile nie zaznaczono inaczej.

Klubowe

Drużynowe

• 7-krotny mistrz Polski (2004–2009, 2014)
• 3-krotny wicemistrz Polski (2002, 2012, 2015)
• Brązowy medalista mistrzostw Polski (2001, 2019)
• Zdobywca:
  • Superpucharu Polski (2001, 2012, 2014)
  • Pucharu Polski (2000, 2001, 2006, 2008, 2012, 2013)
• Finalista:
  • Superpucharu Polski (2000, 2007)
  • Pucharu Polski (2007, 2009, 2014)
• 3-krotny mistrz Polski juniorów starszych (1998, 1999, 2000)
• Uczestnik rozgrywek:
  • Euroligi (2004–2009)
  • ULEB Cup/Eurocup (2003/2004, 2012/2013)
  • Pucharu Koracia (2000/2001, 2001/2002)

Indywidualne

• MVP:
  • finałów mistrzostw Polski (2008, 2014)
  • kolejki TBL (23 – 2015/16)
• Najlepszy Polski Zawodnik Sezonu (2011)
• Laureat nagrody – Najbardziej wytrwały zawodnik EBL (2021)
• Uczestnik meczu gwiazd:
  • PLK (2008, 2009, 2011, 2012)
  • PLK vs NBL (2013)
  • reprezentacja Polski vs gwiazdy PLK (2004 – powołany, nie wystąpił, 2009)
• Zaliczony do:
  • I składu:
    • PLK:
      • oficjalnego (2008, 2011, 2013)
      • według dziennikarzy (2011, 2012, 2014)
    • kolejki EBL (24 – 2021/2022)
  • II składu PLK (2013 przez dziennikarzy)
  • III składu TBL (2016 przez dziennikarzy)
• Lider strzelców mistrzostw Polski juniorów starszych (1999)

Reprezentacja

• Uczestnik:
  • mistrzostw Europy (2007 – 13. miejsce)
  • kwalifikacji do mistrzostw Europy:
    • 2003, 2005, 2007, 2011
    • U–20 (2000)
    • U–18 (1998)

Statystyki

Kariera Średnio na mecz (PLK) Sezon Klub pkt zb as 1996/97 Astoria Bydgoszcz b.d. b.d. b.d. 1997/98 Trefl Sopot b.d. b.d. b.d. 1998/99 Trefl Sopot b.d. b.d. b.d. 1999/00 Prokom Trefl Sopot b.d. b.d. b.d. 2000/01 Prokom Trefl Sopot b.d. b.d. b.d. 2001/02 Prokom Trefl Sopot 5,7 3,5 0,8 2002/03 Prokom Trefl Sopot/ Old Spice Pruszków 8,7 5,1 1,3 2003/04 Prokom Trefl Sopot 5,8 3,2 0,5 2004/05 Prokom Trefl Sopot 9,4 5,1 1,3 2005/06 Prokom Trefl Sopot 7,1 5,1 1,5 2006/07 Prokom Trefl Sopot 6,7 4,8 1,6

Sukcesy Rok Klub 1998 Mistrz Polski Juniorów Trefl Sopot 2000 Puchar Polski Prokom Trefl Sopot 2001 Puchar Polski Prokom Trefl Sopot 2004 Mistrz Polski Prokom Trefl Sopot 2005 Mistrz Polski Prokom Trefl Sopot 2006 Mistrz Polski Puchar Polski Prokom Trefl Sopot 2007 Mistrz Polski Prokom Trefl Sopot 2008 Mistrz Polski – MVP Playoff Prokom Trefl Sopot

Rekordy PLK liczba data przeciwnik Punkty 29 12 maja 2005 Anwil Włocławek Zbiórki 19 29 października 2006 Polonia SPEC Warszawa Asysty 8 16 października 2005 Anwil Włocławek

Przypisy

Bibliografia

• Profil na rozgrywki.pzkosz.pl
• Profil na stronie PLK
• Profil na plkhistory.ugu.pl

Linki zewnętrzne

• Profil na oficjalnej stronie PGE Turowa Zgorzelec. ksturow.eu. .
• Profil na stronie eurobasket.com