W tym artykule szczegółowo omówimy temat Główny Inspektorat Ochrony Środowiska, analizując jego różne aspekty i jego dzisiejsze znaczenie. Główny Inspektorat Ochrony Środowiska to temat, który przykuł uwagę ekspertów i ogółu społeczeństwa, wywołując debaty, refleksje i działania mające na celu jego rozwiązanie. Na przestrzeni dziejów Główny Inspektorat Ochrony Środowiska był przedmiotem studiów, badań i kontrowersji, co pokazuje jego znaczenie w różnych obszarach. Celem tego artykułu jest analiza i przedstawienie różnych perspektyw na Główny Inspektorat Ochrony Środowiska, w celu zapewnienia kompleksowej i wzbogacającej wizji na ten temat.
Siedziba GIOŚ – dawny gmach Instytutu Badawczego Leśnictwa przy ul. Bitwy Warszawskiej 1920 r. 3. | |
Państwo | |
---|---|
Data utworzenia |
1991 |
Siedziba | |
Główny Inspektor | |
Zastępca |
vacat |
Adres | |
ul. Bitwy Warszawskiej 1920 r. 3 02-362 Warszawa | |
Położenie na mapie Warszawy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
52°13′00,4″N 20°59′28,6″E/52,216778 20,991278 | |
Strona internetowa |
Główny Inspektorat Ochrony Środowiska – urząd polskiej administracji rządowej wykonujący zadania Głównego Inspektora Ochrony Środowiska.
Główny Inspektor Ochrony Środowiska to centralny organ powoływany przez Prezesa Rady Ministrów i nadzorowany przez Ministra Klimatu. Kieruje działalnością Inspekcji Ochrony Środowiska. Do przełomu lat 1998/1999 miał rangę zastępcy ministra.
Zgodnie z obowiązującym od 2020 statutem, w skład GIOŚ wchodzą:
Wcześniej GIOŚ tworzyły inne jednostki. W 1999 były to:
Od 2023 przy GIOŚ funkcjonuje rada naukowa.
Inspekcja Ochrony Środowiska to dwuinstancyjna instytucja, podległa ministrowi właściwemu ds. środowiska, składająca się z Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska i 16 wojewódzkich inspektoratów.
Kompetencje Inspekcji Ochrony Środowiska na poziomie ustawowym zostały określone m.in. w następujących aktach prawnych:
Stanowisko Głównego Inspektora Ochrony Środowiska powołano w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 września 1980 r. w sprawie Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska oraz wykonywania kontroli w zakresie ochrony środowiska. Wówczas na mocy nowej ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska została powołana jednoinstancyjna inspekcja, która podlegała ministrowi ochrony środowiska, zasobów naturalnych i leśnictwa pod nazwą Państwowa Inspekcja Ochrony Środowiska (PIOŚ).
Główny Inspektorat Ochrony Środowiska jako urząd wykonujący zadania Głównego Inspektora Ochrony Środowiska odrębny od struktur wojewódzkich powołano w pierwszych latach transformacji ustrojowej Polski. W 1991 weszła w życie ustawa o Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska, na mocy której nastąpiło połączenie kadr, mienia i zaplecza technicznego jednostek organizacyjnych PIOŚ i Ośrodków Badań i Kontroli Środowiska. Powstała jednolita, dwuinstancyjna instytucja podległa ministrowi właściwemu ds. środowiska. Od tego momentu realizacja ustawowych zadań Inspekcji należała do Głównego Inspektora Ochrony Środowiska i 49 wojewódzkich inspektorów ochrony środowiska. W ten sposób wdrożono jednolity system kontroli przestrzegania prawa ochrony środowiska oraz badania stanu środowiska w skali całego kraju. W lipcu 1998 roku Sejm RP, w ramach reformy ustrojowej państwa, znowelizował ustawę o Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska. Jednocześnie wojewódzkie inspektoraty ochrony środowiska weszły w skład wojewódzkiej administracji zespolonej. W 34 miastach powstały delegatury wojewódzkich inspektoratów ochrony środowiska podporządkowane 16 nowym wojewódzkim inspektorom. Wyodrębniono ponadto 32 laboratoria.
Od 1 stycznia 2019 r. zadania związane z państwowym monitoringiem środowiska zostały przeniesione z kompetencji wojewódzkich inspektorów ochrony środowiska na kompetencje głównego inspektora. W ten sposób pracownicy inspektoratów wojewódzkich zajmujący się monitoringiem stali się pracownikami Departamentu Monitoringu GIOŚ. Wojewódzkie laboratoria z kolei stały się jednostkami Centralnego Laboratorium Badawczego GIOŚ.
Na przełomie 2020 i 2021 GIOŚ zmienił siedzibę, przenosząc się z dawnego gmachu Dyrekcji Naczelnej Lasów Państwowych przy ul. Wawelskiej 52/54 w Warszawie do dawnego gmachu Instytutu Badawczego Leśnictwa przy ul. Bitwy Warszawskiej 1920 r. 3.