Giacomo Corradi

W dzisiejszym świecie Giacomo Corradi stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu społeczeństwem. Wraz z postępem technologii i globalizacją Giacomo Corradi staje się coraz ważniejszy w naszym życiu. Konsekwencje Giacomo Corradi są różnorodne i obejmują różne aspekty życia codziennego, od polityki po ekonomię, w tym ogólnie kulturę i społeczeństwo. W tym artykule zbadamy różne wymiary Giacomo Corradi i jego wpływ na dzisiejszy świat, a także możliwe rozwiązania i wyzwania, przed którymi stoimy w związku z tym tematem.

Giacomo Corradi

Kardynał prezbiter
Data i miejsce urodzenia	1602 Ferrara
Data i miejsce śmierci	17 stycznia 1666 Rzym
Biskup Jesi
Okres sprawowania	1653–1656
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Sakra biskupia	1 maja 1653
Kreacja kardynalska	19 lutego 1652 Innocenty X
Kościół tytularny	Santa Maria in Traspontina

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	1 maja 1653
Konsekrator	Fabio Chigi
Współkonsekratorzy	Annibale Bentivoglio Giovanni Battista Scanaroli
Konsekrowani biskupi Rodolfo Dulcino 1657 Girolamo Melzi 16 listopada 1659

Giacomo Corradi (ur. w 1602 w Ferrarze, zm. 17 stycznia 1666 w Rzymie) – włoski kardynał.

Życiorys

Urodził się w 1602 roku w Ferrarze. Studiował na Uniwersytecie Ferraryjskim, gdzie uzyskał doktorat utroque iure. Po studiach został wykładowcą prawa na macierzystej uczelni, a następnie audytorem Roty Rzymskiej. 19 lutego 1652 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Maria in Traspontina. 21 kwietnia 1653 roku został wybrany biskupem Jesi, a dziesięć dni później przyjął sakrę. W 1655 roku został kardynałem prodatariuszem, a rok później zrezygnował z zarządzania diecezją. Zmarł 17 stycznia 1666 roku w Rzymie.

Przypisy

1. ↑ ^{a b c} Giacomo Corradi. catholic-hierarchy.org. . (ang.).
2. ↑ ^{a b c d} Giacomo Corradi. The Cardinals of the Holy Roman Church. . (ang.).

• p
• d
• e

Datariusze Jego Świątobliwości

Datariusze apostolscy

Giovanni Feys (1418–1424) Mirosław Brudzewski (1424–1427) Bartolomeo Vignati (1427?–1431) Maffeo Vegio (1431?–1455) Cosimo Di Monserrato (1455–1458) Lorenzo Roverella (1459–1471) Giovanni Battista Cibo (1471–1473) Francesco Di Toledo (1473–1479) Stefano Morel (1479–1484) Antoniotto Pallavicini (1484–1489) Giovanni Sacchi (1489–1492) Juan López (1492–1496) Giovanni Battista Ferrari (1496–1502) Juan Ortega de Gomiel (1502–1503) Ottaviano Capocci (1503) Fabio Santori (1503–1505) Giovanni Gozzadini (1505–1507) Francesco Argentino (1507–1511) Lorenzo Pucci (1511–1513) Silvio Passerini (1513–1517) Luigi de’ Rossi (1517–1519) Matteo Giberti (1519–1522) Willem van Enckevoirt (1522–1523) Matteo Giberti (1523–1527) Giovanni Battista Bonciani (1527–1528) Bertrando Clerici (1528) Tommaso Cortesi (1528–1533) Johannes Jungen Winkel (1533–1534) Cristoforo Giacobazzi (1534–1536) Pietro Durante (1537–1539) Vincenzo Durante (1539–1541) Girolamo Recanati Capodiferro (1541–1544) Nicola Venceyus (1544–1550) Sebastiano Antonio Pighini (1550–1552) Giulio Canani (1552–1555) Gianbattista Osio (1555–1556) Francesco Bacodie (1556–1560) Ludovico Simonetta (1560–1561) Francesco Alciati (1561–1565) Marco Antonio Maffei (1566–1570) Antonio Marchesani (1570–1572) Matthieu Cointerel (1572–1585) Ippolito Aldobrandini (1585–1587) Giovanni Evangelista Pallotta (1587–1590) Lucio Sassi (1590–1604) Bernardino Paoloni (1604–1605) Pompeo Arrigoni (1605–1607) Michelangelo Tonti (1607–1611) Aurelio Maraldi (1611–1621) Francesco Sacrati (1621) Ulpiano Volpi (1621–1623) Clemente Merlini (1623) Giacomo Cavalieri (1623–1626) Fabio Lagonissa (1626–1627) Egidio Orsini (1627–1644) Domenico Cecchini (1644–1652) Giovanni Bertucci (1652–1655) Giacomo Corradi (1655–1666) Pietro Vito Ottoboni (1667–1670) Gaspare Carpegna (1670–1676) Stefano Agostini (1676–1683) Francesco Liberati (1683–1689) Bandino Panciatici (1689–1700) Giuseppe Sacripante (1700–1721) Pier Marcellino Corradini (1721–1730) Francesco Antonio Valenti (1730–1731)

Kardynałowie prodatariusze

Antonio Saverio Gentili (1731–1740) Pompeo Aldrovandi (1740–1743) Giovanni Giacomo Millo (1743–1757) Carlo Alberto Guidobono Cavalchini (1758–1774) Vincenzo Malvezzi Bonfioli (1774–1775) Andrea Negroni (1775–1789) Filippo Campanelli (1789–1795) Aurelio Roverella (1795–1808) Alessandro Mattei (1808–1820) Giulio Gabrielli (1820–1822) Antonio Gabriele Severoli (1823–1824) Bartolomeo Pacca (1824–1844) Ugo Pietro Spinola (1844–1858) Mario Mattei (1858–1870) Luigi Vannicelli Casoni (1870–1877) Carlo Sacconi (1877–1889) Angelo Bianchi (1889–1897) Gaetano Aloisi Masella (1897–1902) Angelo Di Pietro (1902–1914) Vincenzo Vannutelli (1914–1930) Raffaele Scapinelli di Léguigno (1930–1933) Luigi Capotosti (1931–1938) Federico Tedeschini (1938–1959) Paolo Giobbe (1959–1967)