W dzisiejszym artykule szczegółowo zbadamy temat Goliath (mina). Od jego początków po dzisiejsze znaczenie, zagłębimy się w każdy kluczowy aspekt związany z Goliath (mina). Przeanalizujemy jego wpływ na społeczeństwo, kulturę i gospodarkę, a także jego rolę w życiu ludzi w różnych częściach świata. Mamy nadzieję, że poprzez tę szczegółową eksplorację rzucimy światło na mniej znane aspekty Goliath (mina) i przedstawimy kompleksowy obraz jego znaczenia w dzisiejszym świecie.
Goliat ze zbiorów Bovington Tank Museum | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ pojazdu |
Mina samobieżna |
Trakcja | |
Załoga |
brak |
Historia | |
Produkcja | |
Wycofanie | |
Egzemplarze |
7729 |
Dane techniczne | |
Silnik |
elektryczny (2,5 kW)/spalinowy (12,5 KM) |
Poj. zb. paliwa |
nie dotyczy/6 l |
Pancerz |
5/10 mm |
Długość |
1,5/1,62/1,63 m |
Szerokość |
0,85/0,84/0,91 m |
Wysokość |
0,56/0,60/0,62 m |
Prześwit |
11,4/16/16,8 cm |
Masa |
370/365/430 kg |
Osiągi | |
Prędkość |
10/11,5 km/h |
Zasięg pojazdu |
0,8-1,5/6–8 km |
Dane operacyjne | |
Użytkownicy | |
III Rzesza |
Goliat (niem. Leichter Ladungsträger Sd.Kfz.302, 303, Goliath) – niemiecki lekki nosiciel ładunków wybuchowych, zdalnie sterowana mina samobieżna zdolna do przenoszenia od 75 do 100 kilogramów materiału wybuchowego, stosowana do precyzyjnego niszczenia wrogich umocnień podczas II wojny światowej.
W czerwcu 1940, po zajęciu Francji, w ręce Niemców dostał się zatopiony w Sekwanie prototyp miniaturowego pojazdu gąsienicowego dzieła Adolphe’a Kégresse’a. Na jego podstawie w zakładach Borgwarda w Bremie powstała podobna konstrukcja przeznaczona dla Wehrmachtu. W kwietniu 1942 wyprodukowano pierwszych 15 egzemplarzy, a później wykonywano od 100 do 200 pojazdów miesięcznie.
Był to lekko opancerzony (przed ogniem karabinowym) pojazd gąsienicowy napędzany silnikiem elektrycznym (SdKfz.302). Późniejsze wersje zostały wyposażone w tańsze i mniej zawodne silniki spalinowe (SdKfz.303). W przedniej części pojazdu znajdował się ładunek wybuchowy, w środkowej napęd, a z tyłu bęben z trójżyłowym kablem telefonicznym, za pomocą którego sterowano pojazdem oraz detonowano go. Na linię walk mina mogła być dostarczona na specjalnym wózku ciągniętym przez żołnierzy.
Goliathy były wykorzystywane przez armię niemiecką dosyć rzadko, między innymi w trakcie oblężenia Sewastopola, w walkach pod Anzio oraz podczas powstania warszawskiego. W dość efektywny sposób użyto ich podczas obrony Wrocławia w 1945. Mała popularność tej broni wynikała z faktu, iż była ona bardzo kosztowna w produkcji, zważywszy na jednorazowe zastosowanie, oraz dość łatwa do unieszkodliwienia poprzez przecięcie kabla ogniem karabinowym, granatem lub bezpośrednio siekierą lub saperką. Stąd wiele tych pojazdów wpadało w ręce wroga lub, z powodu ich unieruchomienia, zostało zniszczonych przez samych Niemców.
W 1945 w magazynach niemieckich było wciąż ponad 2,5 tysiąca sztuk tej broni. W sumie do końca wojny wyprodukowano 2650 goliathów o napędzie elektrycznym i 5079 o napędzie spalinowym.
Typ | „Goliath E“ Sd.Kfz. 302 „Gerät 67“ |
„Goliath V“ | |
---|---|---|---|
Sd.Kfz. 303a „Gerät 671“ |
Sd.Kfz. 303b „Gerät 672“ | ||
Dane ogólne | |||
Producent | Borgward | Borgward, Zündapp & Zachertz | |
Okres produkcji | 04.1942 - 01.1944 | 04.1943 - 08.1944 | od 11.1944 |
Liczba wyprodukowanych | 2650 sztuk | 4604 sztuk | 325 sztuk |
Cena jednostkowa | ~3000 RM | ~1000 RM | |
Dane techniczne | |||
Masa | 370 kg | 365 kg | 430 kg |
Ładunek wybuchowy | 60 kg | 75 kg | 100 kg |
Długość / szerokość / wysokość | 1,50 m / 0,85 m / 0,56 m | 1,62 m / 0,84 m / 0,60 m | 1,63 m / 0,91 m / 0,62 m |
Napęd | 2 silniki elektryczne o mocy 2,5 kW (Bosch MM/RQL 2500/24 RL2) |
2-cylindrowy silnik dwusuwowy; 703 cm³ / 4500 1/min, 12,5 KM (Zündapp SZ7) | |
Prędkość | 10 km/h | 11,5 km/h | |
Pojemność zbiornika paliwa | nie dotyczy | 6 l | |
Zasięg | 0,8–1,5 km | 6–12 km (6–8 km w terenie) | |
Prześwit | 11,4 cm | 16 cm | 16,8 cm |
Rów | 60 cm | 85 cm | 100 cm |
Grubość pancerza (przód) | 5 mm stalowy | 10 mm stalowy |