Gonzalo Farfán

W dzisiejszym świecie Gonzalo Farfán stał się tematem o rosnącym zainteresowaniu szerokiego grona osób. Niezależnie od tego, czy mówimy o Gonzalo Farfán na poziomie osobistym, zawodowym, kulturowym czy społecznym, jego znaczenie jest niezaprzeczalne. W tym artykule dokładnie zbadamy wpływ i znaczenie Gonzalo Farfán w naszym codziennym życiu. Od jego początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo – zbadamy wiele aspektów Gonzalo Farfán i jego ewolucję w czasie. Mamy nadzieję, że poprzez szczegółową analizę i głębokie refleksje przedstawimy kompleksowy obraz Gonzalo Farfán i jego roli we współczesnym świecie.

Gonzalo Farfán
Pełne imię i nazwisko

Gonzalo Farfán Infante

Data i miejsce urodzenia

25 lutego 1961
m. Meksyk

Wzrost

177 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
1981–1984 Atlante 43 (10)
1984–1994 Club América 366 (71)
1994–1995 Toros Neza 35 (9)
1995–1996 Toluca 22 (0)
1996 Pachuca 4 (1)
W sumie: 470 (91)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1981  Meksyk U-20 2 (1)
1984–1993  Meksyk 27 (5)
W sumie: 29 (6)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1997 Club América
2000 Club América
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Gonzalo Farfán Infante (ur. 25 lutego 1961 w mieście Meksyk) – meksykański piłkarz występujący na pozycji środkowego pomocnika, w późniejszym czasie trener.

Kariera klubowa

Farfán pochodzi ze stołecznego miasta Meksyk i jest wychowankiem tamtejszego zespołu Atlante FC. W jego barwach zadebiutował w meksykańskiej Primera División – 1 listopada 1981 w wygranym 3:1 spotkaniu z Pumas UNAM. Premierowego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił za to 18 lutego 1982 w wygranej 1:0 konfrontacji z Atlasem. W swoim debiutanckim sezonie – 1981/1982 – wywalczył z Atlante wicemistrzostwo kraju, natomiast w 1983 roku triumfował w rozgrywkach Pucharu Mistrzów CONCACAF.

Latem 1984 Farfán został piłkarzem innego, bardziej utytułowanego zespołu ze stolicy kraju – Club América. Już podczas swoich pierwszych rozgrywek w Américe – 1984/1985 – wywalczył sobie miejsce w wyjściowym składzie i pomógł drużynie wywalczyć tytuł mistrza Meksyku. Osiągnięcie to powtórzył także w sezonach Prode '85, 1987/1988 i 1988/1989. Ma także na koncie wicemistrzostwo Meksyku w sezonie 1990/1991, a także finał Copa México w roku 1991. Dwukrotnie triumfował w rozgrywkach superpucharu – Campeón de Campeones; w latach 1988 i 1989, natomiast trzykrotnie zwyciężał w Pucharze Mistrzów CONCACAF – 1987, 1990 i 1992. Zdobył też trofeum Copa Interamericana w 1990 roku. Ogółem barwy Amériki Farfán reprezentował przez dziesięć lat, notując 71 goli i 23 asysty w 366 ligowych meczach. Jest uznawany za jednego z najlepszych pomocników w historii klubu – jego największym atutem był świetny przegląd pola.

W lipcu 1994 Farfán przeszedł do ekipy Toros Neza z siedzihbą w mieście Nezahualcóyotl. Tam spędził rok, po czym podpisał umowę z Deportivo Toluca. Z żadnym z tych klubów nie potrafił jednak nawiązać do sukcesów odnoszonych w Américe. Karierę zakończył w CF Pachuca, mając 35 lat.

Kariera reprezentacyjna

W 1981 roku Farfán został powołany do reprezentacji Meksyku U–20 na Młodzieżowe Mistrzostwa Świata w Australii. Wystąpił wówczas w dwóch spotkaniach, zdobywając gola w zremisowanym 3:3 spotkaniu z Egiptem, a jego drużyna nie wyszła ostatecznie z grupy, zajmując w niej trzecie miejsce.

W seniorskiej reprezentacji Meksyku Farfán zadebiutował za kadencji selekcjonera Bory Milutinovicia – 17 października 1984 w wygranym 2:1 sparingu ze Stanami Zjednoczonymi i w tym samym meczu strzelił pierwszą bramkę dla kadry narodowej. W 1991 roku znalazł się w ogłoszonym przez Manuela Lapuente składzie na Złoty Puchar CONCACAF. Był wówczas podstawowym graczem swojego zespołu, rozgrywając cztery mecze i wpisując się na listę strzelców w wygranym 2:0 meczu o trzecie miejsce z Kostaryką. Ogółem w seniorskiej reprezentacji zdobył pięć bramek w 27 spotkaniach – aż 23 z nich były jednak konfrontacjami towarzyskimi.

Kariera trenerska

Jesienią 1997 roku Farfán został tymczasowym trenerem swojego byłego zespołu – Club América, notując cztery zwycięstwa i jedną porażkę w pięciu meczach. Został jednak zastąpiony przez Carlosa Reinoso i objął funkcję jego asystenta. Po raz drugi był tymczasowym szkoleniowcem Amériki podczas rozgrywek Invierno 2000, tym razem z gorszym skutkiem (zwycięstwo, remis i cztery porażki). Przez krótki czas pracował także w drugoligowej filii Amériki – CD Zacatepec. W późniejszym czasie pracował jako komentator sportowy.

Przypisy

Linki zewnętrzne