W dzisiejszym świecie Graduał opata Mścisława stał się tematem o ogromnym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum społeczeństwa. Wraz z postępem technologii i zmianami w kontekście społecznym, Graduał opata Mścisława zyskuje coraz większe znaczenie, wpływając na podstawowe aspekty codziennego życia. Niezależnie od tego, czy jest przedmiotem badań, bohaterem debat publicznych, czy motorem przemian w różnych obszarach, Graduał opata Mścisława wywiera znaczący wpływ na sposób, w jaki ludzie postrzegają świat i odnoszą się do siebie. W tym artykule będziemy dalej badać wpływ i znaczenie Graduał opata Mścisława we współczesnym społeczeństwie, analizując jego implikacje i zasięg w różnych aspektach dzisiejszego życia.
Strona 5 z miniaturą | |
Oznaczenie |
Rps 12722 V |
---|---|
Data powstania |
około 1390 |
Miejsce powstania | |
Zawartość | |
Język | |
Technika | |
Rozmiary |
56×38 cm |
Liczba kart |
326 |
Miejsce przechowywania |
Graduał opata Mścisława (łac. Graduale de tempore et de sanctis) – średniowieczny graduał z końca XIV w., przechowywany w Bibliotece Narodowej w Warszawie.
Inspiratorem powstania graduału był Mścisław, opat klasztoru w Tyńcu (1386–1410), którego wizerunek został umieszczony na karcie kodeksu. Księga została zapisana około 1390. Zdobienia wykonali małopolscy iluminatorzy, być może w samym Tyńcu. W XVI w. została dodana staranna oprawa z deski obciągniętej tłoczoną białą skórą z mosiężnymi okuciami narożnikowymi i plakietą z guzem pośrodku. W 1632 sporządzono indeks (strony 649–655).
Po kasacie zakonu w 1817 rękopis trafił do Biblioteki Uniwersytetu Lwowskiego. W zbiorach Biblioteki Narodowej znalazł się po II wojnie światowej. Obecnie oznaczony jest sygnaturą Rps 12722 V (dawniej Akc. 10810).
Księga wykonana jest na pergaminie. Jej wymiary to 56×38 cm. Składa się z 328 kart (656 stron).
Dekoracje zostały wykonane przez dwóch malarzy, a dokończone przez trzeciego. Stylistyka iluminacji jest charakterystyczna dla sztuki Czech i Śląska schyłku XIV wieku. Na zdobienia składa się 11 inicjałów figuralnych oraz floratura marginalna. Zdobienia inicjałów przechodzą w wijące się obficie liście akantu, oplatające całą stronę. W kolorystyce dominują czerwienie, zielenie i błękity.
Notacja muzyczna, użyta w graduale, zalicza się do typu nota quadrata.