W tym artykule zbadamy Granica bułgarsko-turecka z różnych perspektyw i zagłębimy się w jego dzisiejsze znaczenie i znaczenie. Granica bułgarsko-turecka jest od dawna przedmiotem zainteresowania i debaty i jest niezbędny do zrozumienia jego wpływu na różne aspekty życia codziennego. Na tych stronach będziemy analizować różne aspekty Granica bułgarsko-turecka i dokładnie badać jego implikacje w naszym obecnym społeczeństwie. Od jego powstania po ewolucję w czasie – zagłębimy się w szczegółową analizę, która pozwoli nam lepiej zrozumieć rolę, jaką odgrywa Granica bułgarsko-turecka w naszym codziennym życiu.
Ten artykuł od 2015-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Państwa graniczące | |
---|---|
Okres istnienia |
od 1878 |
W obecnym przebiegu |
od 1923 |
Długość |
259 km |
Granica bułgarsko-turecka – granica państwowa między Bułgarią i Turcją o długości 259 kilometrów. Zewnętrzna granica Unii Europejskiej.
Początek granicy – trójstyk granic Grecji, Turcji i Bułgarii nad rzeką Marica, następnie biegnie w kierunku północno-wschodnim, omijając łukiem tureckie miasto Edirne (Adrianopol), przecina rzekę Tundża, biegnie północnymi krańcami gór Strandża, rzeką Rezowska reka do jej ujścia do Morza Czarnego, pomiędzy miejscowościami Rezowo (BG) i Beġendik (TR).
Granica powstała w 1878 po uznaniu niepodległej Bułgarii (traktat berliński), początkowo przebiegała od granicy z Serbią na zachodzie, grzbietami gór Riła i Stara Płanina do brzegu Morza Czarnego na północ od Burgas. Po przejęciu w 1885 roku przez Bułgarię Rumelii Wschodniej granica przesunęła się na południe, biegła przez Rodopy, pozostawiała po stronie tureckiej Adrianopol i dochodziła do brzegów Morza Czarnego na południe od Burgasu. Uległa zmianie w 1913 po wojnach z Turcją.
Obecny przebieg granicy ustalił traktat pokojowy podpisany w Lozannie 24 lipca 1923 roku.