Grupa warowna
W następnym artykule szczegółowo zbadamy temat Grupa warowna, który w ostatnich latach przykuł uwagę zarówno ekspertów, jak i entuzjastów. Od momentu pojawienia się Grupa warowna budzi coraz większe zainteresowanie w różnych sektorach, od technologii po medycynę, a jego wpływ nadal rozprzestrzenia się na całym świecie. Na tych stronach przeanalizujemy różne aspekty związane z Grupa warowna, od jego pochodzenia po możliwe przyszłe implikacje, w celu przedstawienia kompleksowej wizji tego tematu, który jest dziś tak istotny.
 |
Ten artykuł od 2016-06 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
 |
Zasugerowano, aby zintegrować ten artykuł z artykułem Grupa fortowa.
|
Grupa warowna – grupa stałych obiektów fortyfikacyjnych (schronów, fortów); system fortyfikacji rozproszonej, złożony z kilkunastu-kilkudziesięciu niedużych obiektów (zazwyczaj wykonanych z betonu) o szerokiej autonomii i precyzyjnie rozdzielonych zadaniach.
Koncepcja grupy warownej - zamiast rozległego dzieła fortyfikacyjnego, wrażliwego na skupiony ogień artyleryjski - powstała w końcu XIX wieku. Głównym okresem budowy grup warownych było dwudziestolecie międzywojenne. Przykładami są zespoły umocnień Modlina, Warszawy czy Serocka.
Budowle były wznoszone na danym obszarze dla wykonywania wspólnego zadania bojowego, np. blokady traktów komunikacyjnych na kierunku spodziewanego marszu wojsk przeciwnika. Obiekty były połączone komunikacją podziemną (istniały zespoły obiektów nazywane grupami, mimo braku potern, szczególnie w fortyfikacji niemieckiej). Poszczególne schrony mogły być wyposażone w różnego rodzaju sprzęt bojowy i wykonywać odrębne zadania w ramach całości grupy.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b Wielki Leksykon Uzbrojenia Wrzesień 1939 Szymon Kucharski tom 55. Fortyfikacje stałe po 1918 roku, wyd. 2015, s. 5
- ↑ a b Ryszard Henryk Bochenek 1000 słów o inżynierii i fortyfikacjach, wyd. 1989, s. 80