W tym artykule chcemy głębiej zagłębić się w temat Grupy Szturmowe, zagadnienia, które w ostatnim czasie zyskało ogromne znaczenie. Grupy Szturmowe stał się podstawowym aspektem w różnych obszarach, czy to na polu społecznym, politycznym, naukowym czy technologicznym. Jego wpływ jest tak transcendentny, że konieczne jest odniesienie się do jego różnych wymiarów i zastanowienie się nad jego wpływem na nasze codzienne życie. Poprzez tę analizę staramy się wykorzystać wiele krawędzi Grupy Szturmowe i podkreślić jego znaczenie w konstruowaniu wiedzy i podejmowaniu decyzji w naszym nowoczesnym społeczeństwie.
Grupy Szturmowe (GS) – drużyny harcerskie Szarych Szeregów działające podczas okupacji w latach 1939–1944, od listopada 1942 formalnie podporządkowanie Kedywowi Armii Krajowej.
Najstarsza grupa wiekowa Szarych Szeregów.
Do GS należeli harcerze powyżej 18. roku życia. GS uczestniczyły w wielu akcjach bojowych i dywersyjnych. Organizowano dla nich także kursy np. podchorążych i dowódców kompanii, a także szkolenia w zakresie saperskim i motorowym.
W Warszawie od listopada 1942 Grupy Szturmowe, określane także jako Oddział Specjalny „Jerzy”, dzieliły się na cztery nierównej wielkości hufce (plutony):
Największym sukcesem GS było odbicie 26 marca 1943 roku 21 więźniów podczas akcji „Meksyk II”, znanej jako akcja pod Arsenałem.
Harcerze walczyli również w szeregach oddziałów powstańczych w 1944.
Do zadań Grup Szturmowych na „Dziś” w ramach akcji Dziś, jutro, pojutrze należała Wielka Dywersja czyli wysadzanie mostów, pociągów, odbijanie więźniów (akcja pod Arsenałem), rozbijanie granicznych posterunków niemieckich (akcja Taśma) oraz wykonywanie wyroków (zamach na Kutscherę). Do zadań na „Jutro” należały szkolenia w zakresie wojskowym takie jak „KDK” (Kurs Dowódców Kompanii), „Agrykola” (kurs podchorążych), a także wszelkie szkolenia saperskie, motorowe, a nawet spadochronowe. Zadaniem na „Pojutrze” była nauka na studiach wyższych w ramach tajnych kompletów przygotowująca do odbudowy wolnej Polski po wojnie.